біялака́таршчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
біялака́таршчык |
біялака́таршчыкі |
| Р. |
біялака́таршчыка |
біялака́таршчыкаў |
| Д. |
біялака́таршчыку |
біялака́таршчыкам |
| В. |
біялака́таршчыка |
біялака́таршчыкаў |
| Т. |
біялака́таршчыкам |
біялака́таршчыкамі |
| М. |
біялака́таршчыку |
біялака́таршчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
біялакацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
біялакацы́йны |
біялакацы́йная |
біялакацы́йнае |
біялакацы́йныя |
| Р. |
біялакацы́йнага |
біялакацы́йнай біялакацы́йнае |
біялакацы́йнага |
біялакацы́йных |
| Д. |
біялакацы́йнаму |
біялакацы́йнай |
біялакацы́йнаму |
біялакацы́йным |
| В. |
біялакацы́йны (неадуш.) біялакацы́йнага (адуш.) |
біялакацы́йную |
біялакацы́йнае |
біялакацы́йныя (неадуш.) біялакацы́йных (адуш.) |
| Т. |
біялакацы́йным |
біялакацы́йнай біялакацы́йнаю |
біялакацы́йным |
біялакацы́йнымі |
| М. |
біялакацы́йным |
біялакацы́йнай |
біялакацы́йным |
біялакацы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
біялака́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
біялака́цыя |
| Р. |
біялака́цыі |
| Д. |
біялака́цыі |
| В. |
біялака́цыю |
| Т. |
біялака́цыяй біялака́цыяю |
| М. |
біялака́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
біялі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
біялі́т |
| Р. |
біялі́ту |
| Д. |
біялі́ту |
| В. |
біялі́т |
| Т. |
біялі́там |
| М. |
біялі́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
біяло́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
біяло́гія |
| Р. |
біяло́гіі |
| Д. |
біяло́гіі |
| В. |
біяло́гію |
| Т. |
біяло́гіяй біяло́гіяю |
| М. |
біяло́гіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
біялюмінесцэ́нцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
біялюмінесцэ́нцыя |
| Р. |
біялюмінесцэ́нцыі |
| Д. |
біялюмінесцэ́нцыі |
| В. |
біялюмінесцэ́нцыю |
| Т. |
біялюмінесцэ́нцыяй біялюмінесцэ́нцыяю |
| М. |
біялюмінесцэ́нцыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
біямагнеты́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
біямагнеты́зм |
| Р. |
біямагнеты́зму |
| Д. |
біямагнеты́зму |
| В. |
біямагнеты́зм |
| Т. |
біямагнеты́змам |
| М. |
біямагнеты́зме |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
біямагнеты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
біямагнеты́чны |
біямагнеты́чная |
біямагнеты́чнае |
біямагнеты́чныя |
| Р. |
біямагнеты́чнага |
біямагнеты́чнай біямагнеты́чнае |
біямагнеты́чнага |
біямагнеты́чных |
| Д. |
біямагнеты́чнаму |
біямагнеты́чнай |
біямагнеты́чнаму |
біямагнеты́чным |
| В. |
біямагнеты́чны (неадуш.) біямагнеты́чнага (адуш.) |
біямагнеты́чную |
біямагнеты́чнае |
біямагнеты́чныя (неадуш.) біямагнеты́чных (адуш.) |
| Т. |
біямагнеты́чным |
біямагнеты́чнай біямагнеты́чнаю |
біямагнеты́чным |
біямагнеты́чнымі |
| М. |
біямагнеты́чным |
біямагнеты́чнай |
біямагнеты́чным |
біямагнеты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
біямале́кула
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
біямале́кула |
біямале́кулы |
| Р. |
біямале́кулы |
біямале́кул |
| Д. |
біямале́куле |
біямале́кулам |
| В. |
біямале́кулу |
біямале́кулы |
| Т. |
біямале́кулай біямале́кулаю |
біямале́куламі |
| М. |
біямале́куле |
біямале́кулах |
Крыніцы:
piskunou2012.