прыві́нчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыві́нчаны |
прыві́нчаная |
прыві́нчанае |
прыві́нчаныя |
| Р. |
прыві́нчанага |
прыві́нчанай прыві́нчанае |
прыві́нчанага |
прыві́нчаных |
| Д. |
прыві́нчанаму |
прыві́нчанай |
прыві́нчанаму |
прыві́нчаным |
| В. |
прыві́нчаны (неадуш.) прыві́нчанага (адуш.) |
прыві́нчаную |
прыві́нчанае |
прыві́нчаныя (неадуш.) прыві́нчаных (адуш.) |
| Т. |
прыві́нчаным |
прыві́нчанай прыві́нчанаю |
прыві́нчаным |
прыві́нчанымі |
| М. |
прыві́нчаным |
прыві́нчанай |
прыві́нчаным |
прыві́нчаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыві́нчванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыві́нчванне |
| Р. |
прыві́нчвання |
| Д. |
прыві́нчванню |
| В. |
прыві́нчванне |
| Т. |
прыві́нчваннем |
| М. |
прыві́нчванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыві́нчвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прыві́нчваецца |
прыві́нчваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыві́нчваўся |
прыві́нчваліся |
| ж. |
прыві́нчвалася |
| н. |
прыві́нчвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыві́нчваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыві́нчваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыві́нчваю |
прыві́нчваем |
| 2-я ас. |
прыві́нчваеш |
прыві́нчваеце |
| 3-я ас. |
прыві́нчвае |
прыві́нчваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыві́нчваў |
прыві́нчвалі |
| ж. |
прыві́нчвала |
| н. |
прыві́нчвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыві́нчвай |
прыві́нчвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыві́нчваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прывіса́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прывіса́ю |
прывіса́ем |
| 2-я ас. |
прывіса́еш |
прывіса́еце |
| 3-я ас. |
прывіса́е |
прывіса́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прывіса́ў |
прывіса́лі |
| ж. |
прывіса́ла |
| н. |
прывіса́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прывіса́й |
прывіса́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прывіса́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прывіта́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| прывіта́льна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
прывіта́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прывіта́льны |
прывіта́льная |
прывіта́льнае |
прывіта́льныя |
| Р. |
прывіта́льнага |
прывіта́льнай прывіта́льнае |
прывіта́льнага |
прывіта́льных |
| Д. |
прывіта́льнаму |
прывіта́льнай |
прывіта́льнаму |
прывіта́льным |
| В. |
прывіта́льны (неадуш.) прывіта́льнага (адуш.) |
прывіта́льную |
прывіта́льнае |
прывіта́льныя (неадуш.) прывіта́льных (адуш.) |
| Т. |
прывіта́льным |
прывіта́льнай прывіта́льнаю |
прывіта́льным |
прывіта́льнымі |
| М. |
прывіта́льным |
прывіта́льнай |
прывіта́льным |
прывіта́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прывіта́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прывіта́нка |
прывіта́нкі |
| Р. |
прывіта́нкі |
прывіта́нак |
| Д. |
прывіта́нцы |
прывіта́нкам |
| В. |
прывіта́нку |
прывіта́нкі |
| Т. |
прывіта́нкай прывіта́нкаю |
прывіта́нкамі |
| М. |
прывіта́нцы |
прывіта́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
прывіта́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прывіта́нне |
прывіта́нні |
| Р. |
прывіта́ння |
прывіта́нняў |
| Д. |
прывіта́нню |
прывіта́нням |
| В. |
прывіта́нне |
прывіта́нні |
| Т. |
прывіта́ннем |
прывіта́ннямі |
| М. |
прывіта́нні |
прывіта́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.