прыві́нчванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прыві́нчванне | |
| прыві́нчвання | |
| прыві́нчванню | |
| прыві́нчванне | |
| прыві́нчваннем | |
| прыві́нчванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)