Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

нававы́даны

прыметнік, адносны

Крыніцы: krapivabr2012.

нававы́даны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

Крыніцы: krapivabr2012.

нававы́найдзены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нававы́найдзены	нававы́найдзеная	нававы́найдзенае	нававы́найдзеныя
Р.	нававы́найдзенага	нававы́найдзенай нававы́найдзенае	нававы́найдзенага	нававы́найдзеных
Д.	нававы́найдзенаму	нававы́найдзенай	нававы́найдзенаму	нававы́найдзеным
В.	нававы́найдзены нававы́найдзенага	нававы́найдзеную	нававы́найдзенае	нававы́найдзеныя
Т.	нававы́найдзеным	нававы́найдзенай нававы́найдзенаю	нававы́найдзеным	нававы́найдзенымі
М.	нававы́найдзеным	нававы́найдзенай	нававы́найдзеным	нававы́найдзеных

Іншыя варыянты: новавы́найдзены.

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

нава́га

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нава́гавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нава́гавы	нава́гавая	нава́гавае	нава́гавыя
Р.	нава́гавага	нава́гавай нава́гавае	нава́гавага	нава́гавых
Д.	нава́гаваму	нава́гавай	нава́гаваму	нава́гавым
В.	нава́гавы (неадуш.) нава́гавага (адуш.)	нава́гавую	нава́гавае	нава́гавыя (неадуш.) нава́гавых (адуш.)
Т.	нава́гавым	нава́гавай нава́гаваю	нава́гавым	нава́гавымі
М.	нава́гавым	нава́гавай	нава́гавым	нава́гавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Навага́нцавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Навага́нцавічы
Р.	Навага́нцавіч Навага́нцавічаў
Д.	Навага́нцавічам
В.	Навага́нцавічы
Т.	Навага́нцавічамі
М.	Навага́нцавічах

наваго́ддзе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

наваго́дні

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	наваго́дні	наваго́дняя	наваго́дняе	наваго́днія
Р.	наваго́дняга	наваго́дняй наваго́дняе	наваго́дняга	наваго́дніх
Д.	наваго́дняму	наваго́дняй	наваго́дняму	наваго́днім
В.	наваго́дні (неадуш.) наваго́дняга (адуш.)	наваго́днюю	наваго́дняе	наваго́днія (неадуш.) наваго́дніх (адуш.)
Т.	наваго́днім	наваго́дняй наваго́дняю	наваго́днім	наваго́днімі
М.	наваго́днім	наваго́дняй	наваго́днім	наваго́дніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нава́градскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нава́градскі	нава́градская	нава́градскае	нава́градскія
Р.	нава́градскага	нава́градскай нава́градскае	нава́градскага	нава́градскіх
Д.	нава́градскаму	нава́градскай	нава́градскаму	нава́градскім
В.	нава́градскі (неадуш.) нава́градскага (адуш.)	нава́градскую	нава́градскае	нава́градскія (неадуш.) нава́градскіх (адуш.)
Т.	нава́градскім	нава́градскай нава́градскаю	нава́градскім	нава́градскімі
М.	нава́градскім	нава́градскай	нава́градскім	нава́градскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Навагру́дак

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Verbum