Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёікмноухыьэюя

цалё́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цалё́вачны цалё́вачная цалё́вачнае цалё́вачныя
Р. цалё́вачнага цалё́вачнай
цалё́вачнае		 цалё́вачнага цалё́вачных
Д. цалё́вачнаму цалё́вачнай цалё́вачнаму цалё́вачным
В. цалё́вачны цалё́вачную цалё́вачнае цалё́вачныя
Т. цалё́вачным цалё́вачнай
цалё́вачнаю		 цалё́вачным цалё́вачнымі
М. цалё́вачным цалё́вачнай цалё́вачным цалё́вачных

Крыніцы: tsblm1996.

цалё́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цалё́вы цалё́вая цалё́вае цалё́выя
Р. цалё́вага цалё́вай
цалё́вае		 цалё́вага цалё́вых
Д. цалё́ваму цалё́вай цалё́ваму цалё́вым
В. цалё́вы (неадуш.)
цалё́вага (адуш.)		 цалё́вую цалё́вае цалё́выя (неадуш.)
цалё́вых (адуш.)
Т. цалё́вым цалё́вай
цалё́ваю		 цалё́вым цалё́вымі
М. цалё́вым цалё́вай цалё́вым цалё́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цалё́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цалё́ўка цалё́ўкі
Р. цалё́ўкі цалё́вак
Д. цалё́ўцы цалё́ўкам
В. цалё́ўку цалё́ўкі
Т. цалё́ўкай
цалё́ўкаю		 цалё́ўкамі
М. цалё́ўцы цалё́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цалі́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. цалі́к
Р. цаліку́
Д. цаліку́
В. цалі́к
Т. цаліко́м
М. цаліку́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цаліко́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
цаліко́м - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

цаліна́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. цаліна́
Р. цаліны́
Д. цаліне́
В. цаліну́
Т. цаліно́й
цаліно́ю
М. цаліне́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цалі́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цалі́ннік цалі́ннікі
Р. цалі́нніка цалі́ннікаў
Д. цалі́нніку цалі́ннікам
В. цалі́нніка цалі́ннікаў
Т. цалі́ннікам цалі́ннікамі
М. цалі́нніку цалі́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цалі́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цалі́нніца цалі́нніцы
Р. цалі́нніцы цалі́нніц
Д. цалі́нніцы цалі́нніцам
В. цалі́нніцу цалі́нніц
Т. цалі́нніцай
цалі́нніцаю		 цалі́нніцамі
М. цалі́нніцы цалі́нніцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цалі́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цалі́нны цалі́нная цалі́ннае цалі́нныя
Р. цалі́ннага цалі́ннай
цалі́ннае		 цалі́ннага цалі́нных
Д. цалі́ннаму цалі́ннай цалі́ннаму цалі́нным
В. цалі́нны (неадуш.)
цалі́ннага (адуш.)		 цалі́нную цалі́ннае цалі́нныя (неадуш.)
цалі́нных (адуш.)
Т. цалі́нным цалі́ннай
цалі́ннаю		 цалі́нным цалі́ннымі
М. цалі́нным цалі́ннай цалі́нным цалі́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Цаліно́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Цаліно́
Р. Цаліна́
Д. Цаліну́
В. Цаліно́
Т. Цаліно́м
М. Цаліне́