сюррэалі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сюррэалі́ст |
сюррэалі́сты |
Р. |
сюррэалі́ста |
сюррэалі́стаў |
Д. |
сюррэалі́сту |
сюррэалі́стам |
В. |
сюррэалі́ста |
сюррэалі́стаў |
Т. |
сюррэалі́стам |
сюррэалі́стамі |
М. |
сюррэалі́сце |
сюррэалі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сюррэалісты́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
сюррэалісты́чна |
- |
- |
сюррэалісты́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
сюррэалісты́чнасць |
Р. |
сюррэалісты́чнасці |
Д. |
сюррэалісты́чнасці |
В. |
сюррэалісты́чнасць |
Т. |
сюррэалісты́чнасцю |
М. |
сюррэалісты́чнасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
сюррэалісты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сюррэалісты́чны |
сюррэалісты́чная |
сюррэалісты́чнае |
сюррэалісты́чныя |
Р. |
сюррэалісты́чнага |
сюррэалісты́чнай сюррэалісты́чнае |
сюррэалісты́чнага |
сюррэалісты́чных |
Д. |
сюррэалісты́чнаму |
сюррэалісты́чнай |
сюррэалісты́чнаму |
сюррэалісты́чным |
В. |
сюррэалісты́чны (неадуш.) сюррэалісты́чнага (адуш.) |
сюррэалісты́чную |
сюррэалісты́чнае |
сюррэалісты́чныя (неадуш.) сюррэалісты́чных (адуш.) |
Т. |
сюррэалісты́чным |
сюррэалісты́чнай сюррэалісты́чнаю |
сюррэалісты́чным |
сюррэалісты́чнымі |
М. |
сюррэалісты́чным |
сюррэалісты́чнай |
сюррэалісты́чным |
сюррэалісты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
сюррэальна́сць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
сюррэальна́сць |
Р. |
сюррэальна́сці |
Д. |
сюррэальна́сці |
В. |
сюррэальна́сць |
Т. |
сюррэальна́сцю |
М. |
сюррэальна́сці |
Крыніцы:
piskunou2012.
сюсю́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сюсю́канне |
Р. |
сюсю́кання |
Д. |
сюсю́канню |
В. |
сюсю́канне |
Т. |
сюсю́каннем |
М. |
сюсю́канні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.