справу́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
справу́нка |
справу́нкі |
Р. |
справу́нкі |
справу́нак |
Д. |
справу́нцы |
справу́нкам |
В. |
справу́нку |
справу́нкі |
Т. |
справу́нкай справу́нкаю |
справу́нкамі |
М. |
справу́нцы |
справу́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
справядлі́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
справядлі́ва |
справядлі́вей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
справядлі́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
справядлі́васць |
Р. |
справядлі́васці |
Д. |
справядлі́васці |
В. |
справядлі́васць |
Т. |
справядлі́васцю |
М. |
справядлі́васці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
справядлі́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
справядлі́вы |
справядлі́вая |
справядлі́вае |
справядлі́выя |
Р. |
справядлі́вага |
справядлі́вай справядлі́вае |
справядлі́вага |
справядлі́вых |
Д. |
справядлі́ваму |
справядлі́вай |
справядлі́ваму |
справядлі́вым |
В. |
справядлі́вы (неадуш.) справядлі́вага (адуш.) |
справядлі́вую |
справядлі́вае |
справядлі́выя (неадуш.) справядлі́вых (адуш.) |
Т. |
справядлі́вым |
справядлі́вай справядлі́ваю |
справядлі́вым |
справядлі́вымі |
М. |
справядлі́вым |
справядлі́вай |
справядлі́вым |
справядлі́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спрага́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
спрага́льнасць |
Р. |
спрага́льнасці |
Д. |
спрага́льнасці |
В. |
спрага́льнасць |
Т. |
спрага́льнасцю |
М. |
спрага́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
спрага́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спрага́льны |
спрага́льная |
спрага́льнае |
спрага́льныя |
Р. |
спрага́льнага |
спрага́льнай спрага́льнае |
спрага́льнага |
спрага́льных |
Д. |
спрага́льнаму |
спрага́льнай |
спрага́льнаму |
спрага́льным |
В. |
спрага́льны (неадуш.) спрага́льнага (адуш.) |
спрага́льную |
спрага́льнае |
спрага́льныя (неадуш.) спрага́льных (адуш.) |
Т. |
спрага́льным |
спрага́льнай спрага́льнаю |
спрага́льным |
спрага́льнымі |
М. |
спрага́льным |
спрага́льнай |
спрага́льным |
спрага́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
спрага́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
спрага́нне |
Р. |
спрага́ння |
Д. |
спрага́нню |
В. |
спрага́нне |
Т. |
спрага́ннем |
М. |
спрага́нні |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
спрага́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спрага́юся |
спрага́емся |
2-я ас. |
спрага́ешся |
спрага́ецеся |
3-я ас. |
спрага́ецца |
спрага́юцца |
Прошлы час |
м. |
спрага́ўся |
спрага́ліся |
ж. |
спрага́лася |
н. |
спрага́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
спрага́йся |
спрага́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
спрага́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спрага́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спрага́ю |
спрага́ем |
2-я ас. |
спрага́еш |
спрага́еце |
3-я ас. |
спрага́е |
спрага́юць |
Прошлы час |
м. |
спрага́ў |
спрага́лі |
ж. |
спрага́ла |
н. |
спрага́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
спрага́й |
спрага́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
спрага́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спрагназава́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
спрагназава́на |
- |
- |