Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

скі́дыш

‘слабае, неданошанае дзіця’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. скі́дыш скі́дышы
Р. скі́дыша скі́дышаў
Д. скі́дышу скі́дышам
В. скі́дыша скі́дышаў
Т. скі́дышам скі́дышамі
М. скі́дышу скі́дышах

Крыніцы: piskunou2012.

скіксава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скіксава́ны скіксава́ная скіксава́нае скіксава́ныя
Р. скіксава́нага скіксава́най
скіксава́нае
скіксава́нага скіксава́ных
Д. скіксава́наму скіксава́най скіксава́наму скіксава́ным
В. скіксава́ны (неадуш.)
скіксава́нага (адуш.)
скіксава́ную скіксава́нае скіксава́ныя (неадуш.)
скіксава́ных (адуш.)
Т. скіксава́ным скіксава́най
скіксава́наю
скіксава́ным скіксава́нымі
М. скіксава́ным скіксава́най скіксава́ным скіксава́ных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

скіксава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скіксава́ны скіксава́ная скіксава́нае скіксава́ныя
Р. скіксава́нага скіксава́най
скіксава́нае
скіксава́нага скіксава́ных
Д. скіксава́наму скіксава́най скіксава́наму скіксава́ным
В. скіксава́ны (неадуш.)
скіксава́нага (адуш.)
скіксава́ную скіксава́нае скіксава́ныя (неадуш.)
скіксава́ных (адуш.)
Т. скіксава́ным скіксава́най
скіксава́наю
скіксава́ным скіксава́нымі
М. скіксава́ным скіксава́най скіксава́ным скіксава́ных

Кароткая форма: скіксава́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

скіксава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. скіксу́ю скіксу́ем
2-я ас. скіксу́еш скіксу́еце
3-я ас. скіксу́е скіксу́юць
Прошлы час
м. скіксава́ў скіксава́лі
ж. скіксава́ла
н. скіксава́ла
Загадны лад
2-я ас. скіксу́й скіксу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час скіксава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Скіло́ндзішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Скіло́ндзішкі
Р. Скіло́ндзішак
Скіло́ндзішкаў
Д. Скіло́ндзішкам
В. Скіло́ндзішкі
Т. Скіло́ндзішкамі
М. Скіло́ндзішках

скі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. скі́н скі́ны
Р. скі́на скі́наў
Д. скі́ну скі́нам
В. скі́н скі́ны
Т. скі́нам скі́намі
М. скі́не скі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

скі́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скі́нены скі́неная скі́ненае скі́неныя
Р. скі́ненага скі́ненай
скі́ненае
скі́ненага скі́неных
Д. скі́ненаму скі́ненай скі́ненаму скі́неным
В. скі́нены (неадуш.)
скі́ненага (адуш.)
скі́неную скі́ненае скі́неныя (неадуш.)
скі́неных (адуш.)
Т. скі́неным скі́ненай
скі́ненаю
скі́неным скі́ненымі
М. скі́неным скі́ненай скі́неным скі́неных

Крыніцы: piskunou2012.

скі́нія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. скі́нія скі́ніі
Р. скі́ніі скі́ній
Д. скі́ніі скі́ніям
В. скі́нію скі́ніі
Т. скі́ніяй
скі́ніяю
скі́ніямі
М. скі́ніі скі́ніях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

скі́нуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скі́нуты скі́нутая скі́нутае скі́нутыя
Р. скі́нутага скі́нутай
скі́нутае
скі́нутага скі́нутых
Д. скі́нутаму скі́нутай скі́нутаму скі́нутым
В. скі́нуты (неадуш.)
скі́нутага (адуш.)
скі́нутую скі́нутае скі́нутыя (неадуш.)
скі́нутых (адуш.)
Т. скі́нутым скі́нутай
скі́нутаю
скі́нутым скі́нутымі
М. скі́нутым скі́нутай скі́нутым скі́нутых

Крыніцы: piskunou2012.

скі́нуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скі́нуты скі́нутая скі́нутае скі́нутыя
Р. скі́нутага скі́нутай
скі́нутае
скі́нутага скі́нутых
Д. скі́нутаму скі́нутай скі́нутаму скі́нутым
В. скі́нуты (неадуш.)
скі́нутага (адуш.)
скі́нутую скі́нутае скі́нутыя (неадуш.)
скі́нутых (адуш.)
Т. скі́нутым скі́нутай
скі́нутаю
скі́нутым скі́нутымі
М. скі́нутым скі́нутай скі́нутым скі́нутых

Кароткая форма: скі́нута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.