Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

роўнапераме́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	роўнапераме́нны	роўнапераме́нная	роўнапераме́ннае	роўнапераме́нныя
Р.	роўнапераме́ннага	роўнапераме́ннай роўнапераме́ннае	роўнапераме́ннага	роўнапераме́нных
Д.	роўнапераме́ннаму	роўнапераме́ннай	роўнапераме́ннаму	роўнапераме́нным
В.	роўнапераме́нны (неадуш.) роўнапераме́ннага (адуш.)	роўнапераме́нную	роўнапераме́ннае	роўнапераме́нныя (неадуш.) роўнапераме́нных (адуш.)
Т.	роўнапераме́нным	роўнапераме́ннай роўнапераме́ннаю	роўнапераме́нным	роўнапераме́ннымі
М.	роўнапераме́нным	роўнапераме́ннай	роўнапераме́нным	роўнапераме́нных

Крыніцы: piskunou2012.

роўнапраме́жкавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	роўнапраме́жкавы	роўнапраме́жкавая	роўнапраме́жкавае	роўнапраме́жкавыя
Р.	роўнапраме́жкавага	роўнапраме́жкавай роўнапраме́жкавае	роўнапраме́жкавага	роўнапраме́жкавых
Д.	роўнапраме́жкаваму	роўнапраме́жкавай	роўнапраме́жкаваму	роўнапраме́жкавым
В.	роўнапраме́жкавы (неадуш.) роўнапраме́жкавага (адуш.)	роўнапраме́жкавую	роўнапраме́жкавае	роўнапраме́жкавыя (неадуш.) роўнапраме́жкавых (адуш.)
Т.	роўнапраме́жкавым	роўнапраме́жкавай роўнапраме́жкаваю	роўнапраме́жкавым	роўнапраме́жкавымі
М.	роўнапраме́жкавым	роўнапраме́жкавай	роўнапраме́жкавым	роўнапраме́жкавых

Крыніцы: piskunou2012.

роўнаразмеркава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	роўнаразмеркава́ны	роўнаразмеркава́ная	роўнаразмеркава́нае	роўнаразмеркава́ныя
Р.	роўнаразмеркава́нага	роўнаразмеркава́най роўнаразмеркава́нае	роўнаразмеркава́нага	роўнаразмеркава́ных
Д.	роўнаразмеркава́наму	роўнаразмеркава́най	роўнаразмеркава́наму	роўнаразмеркава́ным
В.	роўнаразмеркава́ны (неадуш.) роўнаразмеркава́нага (адуш.)	роўнаразмеркава́ную	роўнаразмеркава́нае	роўнаразмеркава́ныя (неадуш.) роўнаразмеркава́ных (адуш.)
Т.	роўнаразмеркава́ным	роўнаразмеркава́най роўнаразмеркава́наю	роўнаразмеркава́ным	роўнаразмеркава́нымі
М.	роўнаразмеркава́ным	роўнаразмеркава́най	роўнаразмеркава́ным	роўнаразмеркава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

роўнаразмешчана

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
роўнаразмешчана	-	-

роўнаразме́шчаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	роўнаразме́шчаны	роўнаразме́шчаная	роўнаразме́шчанае	роўнаразме́шчаныя
Р.	роўнаразме́шчанага	роўнаразме́шчанай роўнаразме́шчанае	роўнаразме́шчанага	роўнаразме́шчаных
Д.	роўнаразме́шчанаму	роўнаразме́шчанай	роўнаразме́шчанаму	роўнаразме́шчаным
В.	роўнаразме́шчаны (неадуш.) роўнаразме́шчанага (адуш.)	роўнаразме́шчаную	роўнаразме́шчанае	роўнаразме́шчаныя (неадуш.) роўнаразме́шчаных (адуш.)
Т.	роўнаразме́шчаным	роўнаразме́шчанай роўнаразме́шчанаю	роўнаразме́шчаным	роўнаразме́шчанымі
М.	роўнаразме́шчаным	роўнаразме́шчанай	роўнаразме́шчаным	роўнаразме́шчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

роўнарасста́ўлены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	роўнарасста́ўлены	роўнарасста́ўленая	роўнарасста́ўленае	роўнарасста́ўленыя
Р.	роўнарасста́ўленага	роўнарасста́ўленай роўнарасста́ўленае	роўнарасста́ўленага	роўнарасста́ўленых
Д.	роўнарасста́ўленаму	роўнарасста́ўленай	роўнарасста́ўленаму	роўнарасста́ўленым
В.	роўнарасста́ўлены (неадуш.) роўнарасста́ўленага (адуш.)	роўнарасста́ўленую	роўнарасста́ўленае	роўнарасста́ўленыя (неадуш.) роўнарасста́ўленых (адуш.)
Т.	роўнарасста́ўленым	роўнарасста́ўленай роўнарасста́ўленаю	роўнарасста́ўленым	роўнарасста́ўленымі
М.	роўнарасста́ўленым	роўнарасста́ўленай	роўнарасста́ўленым	роўнарасста́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

роўнасігна́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	роўнасігна́льны	роўнасігна́льная	роўнасігна́льнае	роўнасігна́льныя
Р.	роўнасігна́льнага	роўнасігна́льнай роўнасігна́льнае	роўнасігна́льнага	роўнасігна́льных
Д.	роўнасігна́льнаму	роўнасігна́льнай	роўнасігна́льнаму	роўнасігна́льным
В.	роўнасігна́льны (неадуш.) роўнасігна́льнага (адуш.)	роўнасігна́льную	роўнасігна́льнае	роўнасігна́льныя (неадуш.) роўнасігна́льных (адуш.)
Т.	роўнасігна́льным	роўнасігна́льнай роўнасігна́льнаю	роўнасігна́льным	роўнасігна́льнымі
М.	роўнасігна́льным	роўнасігна́льнай	роўнасігна́льным	роўнасігна́льных

Крыніцы: piskunou2012.

роўнаскладо́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.
Н.	роўнаскладо́васць
Р.	роўнаскладо́васці
Д.	роўнаскладо́васці
В.	роўнаскладо́васць
Т.	роўнаскладо́васцю
М.	роўнаскладо́васці

Крыніцы: piskunou2012.

роўнаскладо́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	роўнаскладо́вы	роўнаскладо́вая	роўнаскладо́вае	роўнаскладо́выя
Р.	роўнаскладо́вага	роўнаскладо́вай роўнаскладо́вае	роўнаскладо́вага	роўнаскладо́вых
Д.	роўнаскладо́ваму	роўнаскладо́вай	роўнаскладо́ваму	роўнаскладо́вым
В.	роўнаскладо́вы (неадуш.) роўнаскладо́вага (адуш.)	роўнаскладо́вую	роўнаскладо́вае	роўнаскладо́выя (неадуш.) роўнаскладо́вых (адуш.)
Т.	роўнаскладо́вым	роўнаскладо́вай роўнаскладо́ваю	роўнаскладо́вым	роўнаскладо́вымі
М.	роўнаскладо́вым	роўнаскладо́вай	роўнаскладо́вым	роўнаскладо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

роўнаслупко́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.
Н.	роўнаслупко́васць
Р.	роўнаслупко́васці
Д.	роўнаслупко́васці
В.	роўнаслупко́васць
Т.	роўнаслупко́васцю
М.	роўнаслупко́васці

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)