Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзклнотуфыэ

рабаўла́сніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. рабаўла́сніцтва
Р. рабаўла́сніцтва
Д. рабаўла́сніцтву
В. рабаўла́сніцтва
Т. рабаўла́сніцтвам
М. рабаўла́сніцтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рабаўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рабаўні́к рабаўнікі́
Р. рабаўніка́ рабаўніко́ў
Д. рабаўніку́ рабаўніка́м
В. рабаўніка́ рабаўніко́ў
Т. рабаўніко́м рабаўніка́мі
М. рабаўніку́ рабаўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рабаўні́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рабаўні́ца рабаўні́цы
Р. рабаўні́цы рабаўні́ц
Д. рабаўні́цы рабаўні́цам
В. рабаўні́цу рабаўні́ц
Т. рабаўні́цай
рабаўні́цаю		 рабаўні́цамі
М. рабаўні́цы рабаўні́цах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рабаўні́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рабаўні́цкі рабаўні́цкая рабаўні́цкае рабаўні́цкія
Р. рабаўні́цкага рабаўні́цкай
рабаўні́цкае		 рабаўні́цкага рабаўні́цкіх
Д. рабаўні́цкаму рабаўні́цкай рабаўні́цкаму рабаўні́цкім
В. рабаўні́цкі (неадуш.)
рабаўні́цкага (адуш.)		 рабаўні́цкую рабаўні́цкае рабаўні́цкія (неадуш.)
рабаўні́цкіх (адуш.)
Т. рабаўні́цкім рабаўні́цкай
рабаўні́цкаю		 рабаўні́цкім рабаўні́цкімі
М. рабаўні́цкім рабаўні́цкай рабаўні́цкім рабаўні́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рабаўні́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. рабаўні́цтва
Р. рабаўні́цтва
Д. рабаўні́цтву
В. рабаўні́цтва
Т. рабаўні́цтвам
М. рабаўні́цтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рабаўні́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рабаўні́чы рабаўні́чая рабаўні́чае рабаўні́чыя
Р. рабаўні́чага рабаўні́чай
рабаўні́чае		 рабаўні́чага рабаўні́чых
Д. рабаўні́чаму рабаўні́чай рабаўні́чаму рабаўні́чым
В. рабаўні́чы (неадуш.)
рабаўні́чага (адуш.)		 рабаўні́чую рабаўні́чае рабаўні́чыя (неадуш.)
рабаўні́чых (адуш.)
Т. рабаўні́чым рабаўні́чай
рабаўні́чаю		 рабаўні́чым рабаўні́чымі
М. рабаўні́чым рабаўні́чай рабаўні́чым рабаўні́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

рабаўні́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рабаўні́чы рабаўні́чая рабаўні́чае рабаўні́чыя
Р. рабаўні́чага рабаўні́чай
рабаўні́чае		 рабаўні́чага рабаўні́чых
Д. рабаўні́чаму рабаўні́чай рабаўні́чаму рабаўні́чым
В. рабаўні́чы (неадуш.)
рабаўні́чага (адуш.)		 рабаўні́чую рабаўні́чае рабаўні́чыя (неадуш.)
рабаўні́чых (адуш.)
Т. рабаўні́чым рабаўні́чай
рабаўні́чаю		 рабаўні́чым рабаўні́чымі
М. рабаўні́чым рабаўні́чай рабаўні́чым рабаўні́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

рабаце́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. рабаце́нне
Р. рабаце́ння
Д. рабаце́нню
В. рабаце́нне
Т. рабаце́ннем
М. рабаце́нні

Крыніцы: piskunou2012.

рабаце́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. рабаці́ць рабаця́ць
Прошлы час
м. рабаце́ў рабаце́лі
ж. рабаце́ла
н. рабаце́ла

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

рабаці́ністасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. рабаці́ністасць
Р. рабаці́ністасці
Д. рабаці́ністасці
В. рабаці́ністасць
Т. рабаці́ністасцю
М. рабаці́ністасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.