плямавыво́днік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
плямавыво́днік |
плямавыво́днікі |
Р. |
плямавыво́дніку |
плямавыво́днікаў |
Д. |
плямавыво́дніку |
плямавыво́днікам |
В. |
плямавыво́днік |
плямавыво́днікі |
Т. |
плямавыво́днікам |
плямавыво́днікамі |
М. |
плямавыво́дніку |
плямавыво́дніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
плямаўтварэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
плямаўтварэ́нне |
плямаўтварэ́нні |
Р. |
плямаўтварэ́ння |
плямаўтварэ́нняў |
Д. |
плямаўтварэ́нню |
плямаўтварэ́нням |
В. |
плямаўтварэ́нне |
плямаўтварэ́нні |
Т. |
плямаўтварэ́ннем |
плямаўтварэ́ннямі |
М. |
плямаўтварэ́нні |
плямаўтварэ́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
пля́мачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пля́мачка |
пля́мачкі |
Р. |
пля́мачкі |
пля́мачак |
Д. |
пля́мачцы |
пля́мачкам |
В. |
пля́мачку |
пля́мачкі |
Т. |
пля́мачкай пля́мачкаю |
пля́мачкамі |
М. |
пля́мачцы |
пля́мачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
пляме́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пляме́ннік |
пляме́ннікі |
Р. |
пляме́нніка |
пляме́ннікаў |
Д. |
пляме́нніку |
пляме́ннікам |
В. |
пляме́нніка |
пляме́ннікаў |
Т. |
пляме́ннікам |
пляме́ннікамі |
М. |
пляме́нніку |
пляме́нніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пляме́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пляме́нніца |
пляме́нніцы |
Р. |
пляме́нніцы |
пляме́нніц |
Д. |
пляме́нніцы |
пляме́нніцам |
В. |
пляме́нніцу |
пляме́нніц |
Т. |
пляме́нніцай пляме́нніцаю |
пляме́нніцамі |
М. |
пляме́нніцы |
пляме́нніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пля́міна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пля́міна |
пля́міны |
Р. |
пля́міны |
пля́мін |
Д. |
пля́міне |
пля́мінам |
В. |
пля́міну |
пля́міны |
Т. |
пля́мінай пля́мінаю |
пля́мінамі |
М. |
пля́міне |
пля́мінах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пля́мінка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пля́мінка |
пля́мінкі |
Р. |
пля́мінкі |
пля́мінак |
Д. |
пля́мінцы |
пля́мінкам |
В. |
пля́мінку |
пля́мінкі |
Т. |
пля́мінкай пля́мінкаю |
пля́мінкамі |
М. |
пля́мінцы |
пля́мінках |
Крыніцы:
piskunou2012.
пля́міста
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
пля́міста |
пля́місцей |
- |