Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а г е ё ж і о у х ы ь э ю я

а б в г д е ж з й к л м н о п р с т ў ф х ц ч ш я -

ларэ́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ларэ́тка	ларэ́ткі
Р.	ларэ́ткі	ларэ́так
Д.	ларэ́тцы	ларэ́ткам
В.	ларэ́тку	ларэ́так
Т.	ларэ́ткай ларэ́ткаю	ларэ́ткамі
М.	ларэ́тцы	ларэ́тках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Лар’я́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Лар’я́нава
Р.	Лар’я́нава
Д.	Лар’я́наву
В.	Лар’я́нава
Т.	Лар’я́навам
М.	Лар’я́наве