генералізава́ць
‘абагульніць (абагульняць) што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
генералізу́ю |
генералізу́ем |
| 2-я ас. |
генералізу́еш |
генералізу́еце |
| 3-я ас. |
генералізу́е |
генералізу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
генералізава́ў |
генералізава́лі |
| ж. |
генералізава́ла |
| н. |
генералізава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
генералізу́й |
генералізу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
генералізава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
генералі́сімус
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
генералі́сімус |
генералі́сімусы |
| Р. |
генералі́сімуса |
генералі́сімусаў |
| Д. |
генералі́сімусу |
генералі́сімусам |
| В. |
генералі́сімуса |
генералі́сімусаў |
| Т. |
генералі́сімусам |
генералі́сімусамі |
| М. |
генералі́сімусе |
генералі́сімусах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
генералітэ́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
генералітэ́т |
| Р. |
генералітэ́ту |
| Д. |
генералітэ́ту |
| В. |
генералітэ́т |
| Т. |
генералітэ́там |
| М. |
генералітэ́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
генера́ліха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
генера́ліха |
генера́ліхі |
| Р. |
генера́ліхі |
генера́ліх |
| Д. |
генера́лісе |
генера́ліхам |
| В. |
генера́ліху |
генера́ліх |
| Т. |
генера́ліхай генера́ліхаю |
генера́ліхамі |
| М. |
генера́лісе |
генера́ліхах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
генера́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
генера́льны |
генера́льная |
генера́льнае |
генера́льныя |
| Р. |
генера́льнага |
генера́льнай генера́льнае |
генера́льнага |
генера́льных |
| Д. |
генера́льнаму |
генера́льнай |
генера́льнаму |
генера́льным |
| В. |
генера́льны (неадуш.) генера́льнага (адуш.) |
генера́льную |
генера́льнае |
генера́льныя (неадуш.) генера́льных (адуш.) |
| Т. |
генера́льным |
генера́льнай генера́льнаю |
генера́льным |
генера́льнымі |
| М. |
генера́льным |
генера́льнай |
генера́льным |
генера́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
генера́льны
‘генеральны дырэктар якога-небудзь аб'яднання’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
- |
| Н. |
генера́льны |
генера́льныя |
| Р. |
генера́льнага |
генера́льных |
| Д. |
генера́льнаму |
генера́льным |
| В. |
генера́льнага |
генера́льных |
| Т. |
генера́льным |
генера́льнымі |
| М. |
генера́льным |
генера́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
генера́льскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
генера́льскі |
генера́льская |
генера́льскае |
генера́льскія |
| Р. |
генера́льскага |
генера́льскай генера́льскае |
генера́льскага |
генера́льскіх |
| Д. |
генера́льскаму |
генера́льскай |
генера́льскаму |
генера́льскім |
| В. |
генера́льскі (неадуш.) генера́льскага (адуш.) |
генера́льскую |
генера́льскае |
генера́льскія (неадуш.) генера́льскіх (адуш.) |
| Т. |
генера́льскім |
генера́льскай генера́льскаю |
генера́льскім |
генера́льскімі |
| М. |
генера́льскім |
генера́льскай |
генера́льскім |
генера́льскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
генера́льства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
генера́льства |
| Р. |
генера́льства |
| Д. |
генера́льству |
| В. |
генера́льства |
| Т. |
генера́льствам |
| М. |
генера́льстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
генера́льстваваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
генера́льствую |
генера́льствуем |
| 2-я ас. |
генера́льствуеш |
генера́льствуеце |
| 3-я ас. |
генера́льствуе |
генера́льствуюць |
| Прошлы час |
| м. |
генера́льстваваў |
генера́льствавалі |
| ж. |
генера́льствавала |
| н. |
генера́льствавала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
генера́льствуючы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Генера́льчыкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Генера́льчыкі |
| Р. |
Генера́льчыкаў |
| Д. |
Генера́льчыкам |
| В. |
Генера́льчыкі |
| Т. |
Генера́льчыкамі |
| М. |
Генера́льчыках |