гектап’е́за
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гектап’е́за |
гектап’е́зы |
Р. |
гектап’е́зы |
гектап’е́з |
Д. |
гектап’е́зе |
гектап’е́зам |
В. |
гектап’е́зу |
гектап’е́зы |
Т. |
гектап’е́зай гектап’е́заю |
гектап’е́замі |
М. |
гектап’е́зе |
гектап’е́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
гекта́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гекта́р |
гекта́ры |
Р. |
гекта́ра |
гекта́раў |
Д. |
гекта́ру |
гекта́рам |
В. |
гекта́р |
гекта́ры |
Т. |
гекта́рам |
гекта́рамі |
М. |
гекта́ры |
гекта́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гекта́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гекта́рны |
гекта́рная |
гекта́рнае |
гекта́рныя |
Р. |
гекта́рнага |
гекта́рнай гекта́рнае |
гекта́рнага |
гекта́рных |
Д. |
гекта́рнаму |
гекта́рнай |
гекта́рнаму |
гекта́рным |
В. |
гекта́рны (неадуш.) гекта́рнага (адуш.) |
гекта́рную |
гекта́рнае |
гекта́рныя (неадуш.) гекта́рных (адуш.) |
Т. |
гекта́рным |
гекта́рнай гекта́рнаю |
гекта́рным |
гекта́рнымі |
М. |
гекта́рным |
гекта́рнай |
гекта́рным |
гекта́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Ге́ктаўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ге́ктаўка |
Р. |
Ге́ктаўкі |
Д. |
Ге́ктаўцы |
В. |
Ге́ктаўку |
Т. |
Ге́ктаўкай Ге́ктаўкаю |
М. |
Ге́ктаўцы |
гекто́граф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гекто́граф |
гекто́графы |
Р. |
гекто́графа |
гекто́графаў |
Д. |
гекто́графу |
гекто́графам |
В. |
гекто́граф |
гекто́графы |
Т. |
гекто́графам |
гекто́графамі |
М. |
гекто́графе |
гекто́графах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.