прыя́знасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
прыя́знасць | |
прыя́знасці | |
прыя́знасці | |
прыя́знасць | |
прыя́знасцю | |
прыя́знасці |
Крыніцы:
прыя́знасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
прыя́знасць | |
прыя́знасці | |
прыя́знасці | |
прыя́знасць | |
прыя́знасцю | |
прыя́знасці |
Крыніцы:
прыя́знены
прыметнік, якасны
прыя́знены | прыя́зненая | прыя́зненае | прыя́зненыя | |
прыя́зненага | прыя́зненай прыя́зненае |
прыя́зненага | прыя́зненых | |
прыя́зненаму | прыя́зненай | прыя́зненаму | прыя́зненым | |
прыя́знены ( прыя́зненага ( |
прыя́зненую | прыя́зненае | прыя́зненыя ( прыя́зненых ( |
|
прыя́зненым | прыя́зненай прыя́зненаю |
прыя́зненым | прыя́зненымі | |
прыя́зненым | прыя́зненай | прыя́зненым | прыя́зненых |
Крыніцы:
прыя́зніцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
прыя́знюся | прыя́знімся | |
прыя́знішся | прыя́зніцеся | |
прыя́зніцца | прыя́зняцца | |
Прошлы час | ||
прыя́зніўся | прыя́зніліся | |
прыя́знілася | ||
прыя́знілася | ||
Загадны лад | ||
прыя́зніся | прыя́зніцеся | |
Дзеепрыслоўе | ||
прыя́знячыся |
Крыніцы:
прыя́зніць
‘быць у сяброўстве, прыязных адносінах з кім-небудзь (прыязніць каму-небудзь)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
прыя́зню | прыя́знім | |
прыя́зніш | прыя́зніце | |
прыя́зніць | прыя́зняць | |
Прошлы час | ||
прыя́зніў | прыя́знілі | |
прыя́зніла | ||
прыя́зніла | ||
Загадны лад | ||
прыя́зні | прыя́зніце | |
Дзеепрыслоўе | ||
прыя́знячы |
Крыніцы:
прыя́зны
прыметнік, якасны
прыя́зны | прыя́зная | прыя́знае | прыя́зныя | |
прыя́знага | прыя́знай прыя́знае |
прыя́знага | прыя́зных | |
прыя́знаму | прыя́знай | прыя́знаму | прыя́зным | |
прыя́зны ( прыя́знага ( |
прыя́зную | прыя́знае | прыя́зныя ( прыя́зных ( |
|
прыя́зным | прыя́знай прыя́знаю |
прыя́зным | прыя́знымі | |
прыя́зным | прыя́знай | прыя́зным | прыя́зных |
Крыніцы:
прыя́мак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
прыя́мак | прыя́мкі | |
прыя́мка | прыя́мкаў | |
прыя́мку | прыя́мкам | |
прыя́мак | прыя́мкі | |
прыя́мкам | прыя́мкамі | |
прыя́мку | прыя́мках |
Крыніцы:
Прыя́міна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Прыя́міна | |
Прыя́міна | |
Прыя́міну | |
Прыя́міна | |
Прыя́мінам | |
Прыя́міне |
прыямне́йшы
прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання
прыямне́йшы | прыямне́йшая | прыямне́йшае | прыямне́йшыя | |
прыямне́йшага | прыямне́йшай прыямне́йшае |
прыямне́йшага | прыямне́йшых | |
прыямне́йшаму | прыямне́йшай | прыямне́йшаму | прыямне́йшым | |
прыямне́йшы ( прыямне́йшага ( |
прыямне́йшую | прыямне́йшае | прыямне́йшыя ( прыямне́йшых ( |
|
прыямне́йшым | прыямне́йшай прыямне́йшаю |
прыямне́йшым | прыямне́йшымі | |
прыямне́йшым | прыямне́йшай | прыямне́йшым | прыямне́йшых |
Крыніцы:
прыя́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
прыя́нне | |
прыя́ння | |
прыя́нню | |
прыя́нне | |
прыя́ннем | |
прыя́нні |
Крыніцы:
прыя́равы
прыметнік, адносны
прыя́равы | прыя́равая | прыя́равае | прыя́равыя | |
прыя́равага | прыя́равай прыя́равае |
прыя́равага | прыя́равых | |
прыя́раваму | прыя́равай | прыя́раваму | прыя́равым | |
прыя́равы ( прыя́равага ( |
прыя́равую | прыя́равае | прыя́равыя ( прыя́равых ( |
|
прыя́равым | прыя́равай прыя́раваю |
прыя́равым | прыя́равымі | |
прыя́равым | прыя́равай | прыя́равым | прыя́равых |
Крыніцы: