Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

прыя́знасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. прыя́знасць
Р. прыя́знасці
Д. прыя́знасці
В. прыя́знасць
Т. прыя́знасцю
М. прыя́знасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыя́знены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыя́знены прыя́зненая прыя́зненае прыя́зненыя
Р. прыя́зненага прыя́зненай
прыя́зненае
прыя́зненага прыя́зненых
Д. прыя́зненаму прыя́зненай прыя́зненаму прыя́зненым
В. прыя́знены (неадуш.)
прыя́зненага (адуш.)
прыя́зненую прыя́зненае прыя́зненыя (неадуш.)
прыя́зненых (адуш.)
Т. прыя́зненым прыя́зненай
прыя́зненаю
прыя́зненым прыя́зненымі
М. прыя́зненым прыя́зненай прыя́зненым прыя́зненых

Крыніцы: piskunou2012.

прыя́зніцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыя́знюся прыя́знімся
2-я ас. прыя́знішся прыя́зніцеся
3-я ас. прыя́зніцца прыя́зняцца
Прошлы час
м. прыя́зніўся прыя́зніліся
ж. прыя́знілася
н. прыя́знілася
Загадны лад
2-я ас. прыя́зніся прыя́зніцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыя́знячыся

Крыніцы: piskunou2012.

прыя́зніць

‘быць у сяброўстве, прыязных адносінах з кім-небудзь (прыязніць каму-небудзь)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыя́зню прыя́знім
2-я ас. прыя́зніш прыя́зніце
3-я ас. прыя́зніць прыя́зняць
Прошлы час
м. прыя́зніў прыя́знілі
ж. прыя́зніла
н. прыя́зніла
Загадны лад
2-я ас. прыя́зні прыя́зніце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыя́знячы

Крыніцы: piskunou2012.

прыя́зны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыя́зны прыя́зная прыя́знае прыя́зныя
Р. прыя́знага прыя́знай
прыя́знае
прыя́знага прыя́зных
Д. прыя́знаму прыя́знай прыя́знаму прыя́зным
В. прыя́зны (неадуш.)
прыя́знага (адуш.)
прыя́зную прыя́знае прыя́зныя (неадуш.)
прыя́зных (адуш.)
Т. прыя́зным прыя́знай
прыя́знаю
прыя́зным прыя́знымі
М. прыя́зным прыя́знай прыя́зным прыя́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыя́мак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыя́мак прыя́мкі
Р. прыя́мка прыя́мкаў
Д. прыя́мку прыя́мкам
В. прыя́мак прыя́мкі
Т. прыя́мкам прыя́мкамі
М. прыя́мку прыя́мках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Прыя́міна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Прыя́міна
Р. Прыя́міна
Д. Прыя́міну
В. Прыя́міна
Т. Прыя́мінам
М. Прыя́міне

прыямне́йшы

прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыямне́йшы прыямне́йшая прыямне́йшае прыямне́йшыя
Р. прыямне́йшага прыямне́йшай
прыямне́йшае
прыямне́йшага прыямне́йшых
Д. прыямне́йшаму прыямне́йшай прыямне́йшаму прыямне́йшым
В. прыямне́йшы (неадуш.)
прыямне́йшага (адуш.)
прыямне́йшую прыямне́йшае прыямне́йшыя (неадуш.)
прыямне́йшых (адуш.)
Т. прыямне́йшым прыямне́йшай
прыямне́йшаю
прыямне́йшым прыямне́йшымі
М. прыямне́йшым прыямне́йшай прыямне́йшым прыямне́йшых

Крыніцы: piskunou2012.

прыя́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прыя́нне
Р. прыя́ння
Д. прыя́нню
В. прыя́нне
Т. прыя́ннем
М. прыя́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

прыя́равы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыя́равы прыя́равая прыя́равае прыя́равыя
Р. прыя́равага прыя́равай
прыя́равае
прыя́равага прыя́равых
Д. прыя́раваму прыя́равай прыя́раваму прыя́равым
В. прыя́равы (неадуш.)
прыя́равага (адуш.)
прыя́равую прыя́равае прыя́равыя (неадуш.)
прыя́равых (адуш.)
Т. прыя́равым прыя́равай
прыя́раваю
прыя́равым прыя́равымі
М. прыя́равым прыя́равай прыя́равым прыя́равых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.