скараба́ціць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
скараба́чу |
скараба́цім |
2-я ас. |
скараба́ціш |
скараба́ціце |
3-я ас. |
скараба́ціць |
скараба́цяць |
Прошлы час |
м. |
скараба́ціў |
скараба́цілі |
ж. |
скараба́ціла |
н. |
скараба́ціла |
Загадны лад |
2-я ас. |
скараба́ць |
скараба́цьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
скараба́ціўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
скараба́чаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
скараба́чаны |
скараба́чаная |
скараба́чанае |
скараба́чаныя |
Р. |
скараба́чанага |
скараба́чанай скараба́чанае |
скараба́чанага |
скараба́чаных |
Д. |
скараба́чанаму |
скараба́чанай |
скараба́чанаму |
скараба́чаным |
В. |
скараба́чаны (неадуш.) скараба́чанага (адуш.) |
скараба́чаную |
скараба́чанае |
скараба́чаныя (неадуш.) скараба́чаных (адуш.) |
Т. |
скараба́чаным |
скараба́чанай скараба́чанаю |
скараба́чаным |
скараба́чанымі |
М. |
скараба́чаным |
скараба́чанай |
скараба́чаным |
скараба́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
скараба́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
скараба́чаны |
скараба́чаная |
скараба́чанае |
скараба́чаныя |
Р. |
скараба́чанага |
скараба́чанай скараба́чанае |
скараба́чанага |
скараба́чаных |
Д. |
скараба́чанаму |
скараба́чанай |
скараба́чанаму |
скараба́чаным |
В. |
скараба́чаны (неадуш.) скараба́чанага (адуш.) |
скараба́чаную |
скараба́чанае |
скараба́чаныя (неадуш.) скараба́чаных (адуш.) |
Т. |
скараба́чаным |
скараба́чанай скараба́чанаю |
скараба́чаным |
скараба́чанымі |
М. |
скараба́чаным |
скараба́чанай |
скараба́чаным |
скараба́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
скараба́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
скараба́чаны |
скараба́чаная |
скараба́чанае |
скараба́чаныя |
Р. |
скараба́чанага |
скараба́чанай скараба́чанае |
скараба́чанага |
скараба́чаных |
Д. |
скараба́чанаму |
скараба́чанай |
скараба́чанаму |
скараба́чаным |
В. |
скараба́чаны (неадуш.) скараба́чанага (адуш.) |
скараба́чаную |
скараба́чанае |
скараба́чаныя (неадуш.) скараба́чаных (адуш.) |
Т. |
скараба́чаным |
скараба́чанай скараба́чанаю |
скараба́чаным |
скараба́чанымі |
М. |
скараба́чаным |
скараба́чанай |
скараба́чаным |
скараба́чаных |
Кароткая форма: скараба́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
скараба́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
скараба́чваецца |
скараба́чваюцца |
Прошлы час |
м. |
скараба́чваўся |
скараба́чваліся |
ж. |
скараба́чвалася |
н. |
скараба́чвалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
скараба́чваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
скараба́чваць
‘гнуць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
скараба́чваю |
скараба́чваем |
2-я ас. |
скараба́чваеш |
скараба́чваеце |
3-я ас. |
скараба́чвае |
скараба́чваюць |
Прошлы час |
м. |
скараба́чваў |
скараба́чвалі |
ж. |
скараба́чвала |
н. |
скараба́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
скараба́чвай |
скараба́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
скараба́чваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
скарабе́й
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
скарабе́й |
скарабе́і |
Р. |
скарабе́я |
скарабе́яў |
Д. |
скарабе́ю |
скарабе́ям |
В. |
скарабе́я |
скарабе́яў |
Т. |
скарабе́ем |
скарабе́ямі |
М. |
скарабе́і |
скарабе́ях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
скарава́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
скарава́рка |
скарава́ркі |
Р. |
скарава́ркі |
скарава́рак |
Д. |
скарава́рцы |
скарава́ркам |
В. |
скарава́рку |
скарава́ркі |
Т. |
скарава́ркай скарава́ркаю |
скарава́ркамі |
М. |
скарава́рцы |
скарава́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
скара́вець
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
скара́вее |
скара́веюць |
Прошлы час |
м. |
скара́веў |
скара́велі |
ж. |
скара́вела |
н. |
скара́вела |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
скара́веўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
скара́віць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
скара́ўлю |
скара́вім |
2-я ас. |
скара́віш |
скара́віце |
3-я ас. |
скара́віць |
скара́вяць |
Прошлы час |
м. |
скара́віў |
скара́вілі |
ж. |
скара́віла |
н. |
скара́віла |
Загадны лад |
2-я ас. |
скара́ў |
скара́ўце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
скара́віўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.