струме́ністы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
струме́ністы |
струме́ністая |
струме́ністае |
струме́ністыя |
Р. |
струме́ністага |
струме́ністай струме́ністае |
струме́ністага |
струме́ністых |
Д. |
струме́ністаму |
струме́ністай |
струме́ністаму |
струме́ністым |
В. |
струме́ністы (неадуш.) струме́ністага (адуш.) |
струме́ністую |
струме́ністае |
струме́ністыя (неадуш.) струме́ністых (адуш.) |
Т. |
струме́ністым |
струме́ністай струме́ністаю |
струме́ністым |
струме́ністымі |
М. |
струме́ністым |
струме́ністай |
струме́ністым |
струме́ністых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
струме́ніцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
струме́ніцца |
струме́няцца |
Прошлы час |
м. |
струме́ніўся |
струме́ніліся |
ж. |
струме́нілася |
н. |
струме́нілася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
струме́ніць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
струме́ніць |
струме́няць |
Прошлы час |
м. |
струме́ніў |
струме́нілі |
ж. |
струме́ніла |
н. |
струме́ніла |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
струме́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
струме́нне |
струме́нні |
Р. |
струме́ння |
струме́нняў |
Д. |
струме́нню |
струме́нням |
В. |
струме́нне |
струме́нні |
Т. |
струме́ннем |
струме́ннямі |
М. |
струме́нні |
струме́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
струме́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
струме́нны |
струме́нная |
струме́ннае |
струме́нныя |
Р. |
струме́ннага |
струме́ннай струме́ннае |
струме́ннага |
струме́нных |
Д. |
струме́ннаму |
струме́ннай |
струме́ннаму |
струме́нным |
В. |
струме́нны (неадуш.) струме́ннага (адуш.) |
струме́нную |
струме́ннае |
струме́нныя (неадуш.) струме́нных (адуш.) |
Т. |
струме́нным |
струме́ннай струме́ннаю |
струме́нным |
струме́ннымі |
М. |
струме́нным |
струме́ннай |
струме́нным |
струме́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Стру́менск
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Стру́менск |
Р. |
Стру́менска |
Д. |
Стру́менску |
В. |
Стру́менск |
Т. |
Стру́менскам |
М. |
Стру́менску |
струме́нціна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
струме́нціна |
струме́нціны |
Р. |
струме́нціны |
струме́нцін |
Д. |
струме́нціне |
струме́нцінам |
В. |
струме́нціну |
струме́нціны |
Т. |
струме́нцінай струме́нцінаю |
струме́нцінамі |
М. |
струме́нціне |
струме́нцінах |
Крыніцы:
piskunou2012.