струме́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
струме́нне | струме́нні | |
струме́ння | струме́нняў | |
струме́нню | струме́нням | |
струме́нне | струме́нні | |
струме́ннем | струме́ннямі | |
струме́нні | струме́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)