прывё́рстваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
прывё́рстваю |
прывё́рстваем |
2-я ас. |
прывё́рстваеш |
прывё́рстваеце |
3-я ас. |
прывё́рствае |
прывё́рстваюць |
Прошлы час |
м. |
прывё́рстваў |
прывё́рствалі |
ж. |
прывё́рствала |
н. |
прывё́рствала |
Загадны лад |
2-я ас. |
прывё́рствай |
прывё́рствайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
прывё́рстваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прывіва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
прывіва́нне |
Р. |
прывіва́ння |
Д. |
прывіва́нню |
В. |
прывіва́нне |
Т. |
прывіва́ннем |
М. |
прывіва́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
прывіва́цца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
прывіва́ецца |
прывіва́юцца |
Прошлы час |
м. |
прывіва́ўся |
прывіва́ліся |
ж. |
прывіва́лася |
н. |
прывіва́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прывіва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
прывіва́ю |
прывіва́ем |
2-я ас. |
прывіва́еш |
прывіва́еце |
3-я ас. |
прывіва́е |
прывіва́юць |
Прошлы час |
м. |
прывіва́ў |
прывіва́лі |
ж. |
прывіва́ла |
н. |
прывіва́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
прывіва́й |
прывіва́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
прывіва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пры́від
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пры́від |
пры́віды |
Р. |
пры́віду |
пры́відаў |
Д. |
пры́віду |
пры́відам |
В. |
пры́від |
пры́віды |
Т. |
пры́відам |
пры́відамі |
М. |
пры́відзе |
пры́відах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пры́віднасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
пры́віднасць |
Р. |
пры́віднасці |
Д. |
пры́віднасці |
В. |
пры́віднасць |
Т. |
пры́віднасцю |
М. |
пры́віднасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пры́відны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пры́відны |
пры́відная |
пры́віднае |
пры́відныя |
Р. |
пры́віднага |
пры́віднай пры́віднае |
пры́віднага |
пры́відных |
Д. |
пры́віднаму |
пры́віднай |
пры́віднаму |
пры́відным |
В. |
пры́відны (неадуш.) пры́віднага (адуш.) |
пры́відную |
пры́віднае |
пры́відныя (неадуш.) пры́відных (адуш.) |
Т. |
пры́відным |
пры́віднай пры́віднаю |
пры́відным |
пры́віднымі |
М. |
пры́відным |
пры́віднай |
пры́відным |
пры́відных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пры́відны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пры́відны |
пры́відная |
пры́віднае |
пры́відныя |
Р. |
пры́віднага |
пры́віднай пры́віднае |
пры́віднага |
пры́відных |
Д. |
пры́віднаму |
пры́віднай |
пры́віднаму |
пры́відным |
В. |
пры́відны (неадуш.) пры́віднага (адуш.) |
пры́відную |
пры́віднае |
пры́відныя (неадуш.) пры́відных (адуш.) |
Т. |
пры́відным |
пры́віднай пры́віднаю |
пры́відным |
пры́віднымі |
М. |
пры́відным |
пры́віднай |
пры́відным |
пры́відных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прывіле́й
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
прывіле́й |
прывілеі |
Р. |
прывілею |
прывілеяў |
Д. |
прывілею |
прывілеям |
В. |
прывіле́й |
прывілеі |
Т. |
прывілеем |
прывілеямі |
М. |
прывілеі |
прывілеях |
Крыніцы:
piskunou2012.