пры́відны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пры́відны пры́відная пры́віднае пры́відныя
Р. пры́віднага пры́віднай
пры́віднае		 пры́віднага пры́відных
Д. пры́віднаму пры́віднай пры́віднаму пры́відным
В. пры́відны (неадуш.)
пры́віднага (адуш.)		 пры́відную пры́віднае пры́відныя (неадуш.)
пры́відных (адуш.)
Т. пры́відным пры́віднай
пры́віднаю		 пры́відным пры́віднымі
М. пры́відным пры́віднай пры́відным пры́відных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)