набяё́даваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
набяё́дую |
набяё́дуем |
| 2-я ас. |
набяё́дуеш |
набяё́дуеце |
| 3-я ас. |
набяё́дуе |
набяё́дуюць |
| Прошлы час |
| м. |
набяё́даваў |
набяё́давалі |
| ж. |
набяё́давала |
| н. |
набяё́давала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
набяё́дуй |
набяё́дуйце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
набяё́даваўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
набялі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
набялю́ся |
набе́лімся |
| 2-я ас. |
набе́лішся |
набе́ліцеся |
| 3-я ас. |
набе́ліцца |
набе́ляцца |
| Прошлы час |
| м. |
набялі́ўся |
набялі́ліся |
| ж. |
набялі́лася |
| н. |
набялі́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
набялі́ся |
набялі́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
набялі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
набялі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
набялю́ |
набе́лім |
| 2-я ас. |
набе́ліш |
набе́ліце |
| 3-я ас. |
набе́ліць |
набе́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
набялі́ў |
набялі́лі |
| ж. |
набялі́ла |
| н. |
набялі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
набялі́ |
набялі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
набялі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
набярэ́жная
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
набярэ́жная |
набярэ́жныя |
| Р. |
набярэ́жнай |
набярэ́жных |
| Д. |
набярэ́жнай |
набярэ́жным |
| В. |
набярэ́жную |
набярэ́жныя |
| Т. |
набярэ́жнай набярэ́жнаю |
набярэ́жнымі |
| М. |
набярэ́жнай |
набярэ́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Набярэ́жная
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| ж. |
| Н. |
Набярэ́жная |
| Р. |
Набярэ́жнай |
| Д. |
Набярэ́жнай |
| В. |
Набярэ́жную |
| Т. |
Набярэ́жнай Набярэ́жнаю |
| М. |
Набярэ́жнай |
набярэ́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
набярэ́жны |
набярэ́жная |
набярэ́жнае |
набярэ́жныя |
| Р. |
набярэ́жнага |
набярэ́жнай набярэ́жнае |
набярэ́жнага |
набярэ́жных |
| Д. |
набярэ́жнаму |
набярэ́жнай |
набярэ́жнаму |
набярэ́жным |
| В. |
набярэ́жны (неадуш.) набярэ́жнага (адуш.) |
набярэ́жную |
набярэ́жнае |
набярэ́жныя (неадуш.) набярэ́жных (адуш.) |
| Т. |
набярэ́жным |
набярэ́жнай набярэ́жнаю |
набярэ́жным |
набярэ́жнымі |
| М. |
набярэ́жным |
набярэ́жнай |
набярэ́жным |
набярэ́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Набярэ́жны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| м. |
| Н. |
Набярэ́жны |
| Р. |
Набярэ́жнага |
| Д. |
Набярэ́жнаму |
| В. |
Набярэ́жны |
| Т. |
Набярэ́жным |
| М. |
Набярэ́жным |
Навабе́ліца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Навабе́ліца |
| Р. |
Навабе́ліцы |
| Д. |
Навабе́ліцы |
| В. |
Навабе́ліцу |
| Т. |
Навабе́ліцай Навабе́ліцаю |
| М. |
Навабе́ліцы |
Навабе́лічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Навабе́лічы |
| Р. |
Навабе́ліч Навабе́лічаў |
| Д. |
Навабе́лічам |
| В. |
Навабе́лічы |
| Т. |
Навабе́лічамі |
| М. |
Навабе́лічах |