Навабе́ліца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Навабе́ліца
Р. Навабе́ліцы
Д. Навабе́ліцы
В. Навабе́ліцу
Т. Навабе́ліцай
Навабе́ліцаю
М. Навабе́ліцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)