Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
аеёіоуыэюя

глу́хскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. глу́хскі глу́хская глу́хскае глу́хскія
Р. глу́хскага глу́хскай
глу́хскае		 глу́хскага глу́хскіх
Д. глу́хскаму глу́хскай глу́хскаму глу́хскім
В. глу́хскі (неадуш.)
глу́хскага (адуш.)		 глу́хскую глу́хскае глу́хскія (неадуш.)
глу́хскіх (адуш.)
Т. глу́хскім глу́хскай
глу́хскаю		 глу́хскім глу́хскімі
М. глу́хскім глу́хскай глу́хскім глу́хскіх

Крыніцы: piskunou2012.

глу́ш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. глу́ш
Р. глушы́
Д. глушы́
В. глу́ш
Т. глу́шшу
М. глушы́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Глу́ша

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Глу́ша
Р. Глу́шы
Д. Глу́шы
В. Глу́шу
Т. Глу́шай
Глу́шаю
М. Глу́шы

глуша́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. глуша́к глуша́кі
Р. глуша́ка глуша́коў
Д. глуша́ку глуша́кам
В. глуша́ка глуша́коў
Т. глуша́ком глуша́камі
М. глуша́ку глуша́ках

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

глуша́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. глуша́к глуша́кі
Р. глуша́ка глуша́коў
Д. глуша́ку глуша́кам
В. глуша́ка глуша́коў
Т. глуша́ком глуша́камі
М. глуша́ку глуша́ках

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

глушанё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. глушанё́ глушаня́ты
Р. глушаня́ці глушаня́т
Д. глушаня́ці глушаня́там
В. глушанё́ глушаня́т
Т. глушанё́м глушаня́тамі
М. глушаня́ці глушаня́тах

Іншыя варыянты: глушаня́.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

глушану́ць

‘прыглушыць, ударыць каго-небудзь; ударам па лёдзе або падводным выбухам давесці рыбу да стану здранцвення’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. глушану́ глушанё́м
2-я ас. глушане́ш глушаняце́
3-я ас. глушане́ глушану́ць
Прошлы час
м. глушану́ў глушану́лі
ж. глушану́ла
н. глушану́ла
Загадны лад
2-я ас. глушані́ глушані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час глушану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

глу́шаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. глу́шаны глу́шаная глу́шанае глу́шаныя
Р. глу́шанага глу́шанай
глу́шанае		 глу́шанага глу́шаных
Д. глу́шанаму глу́шанай глу́шанаму глу́шаным
В. глу́шаны (неадуш.)
глу́шанага (адуш.)		 глу́шаную глу́шанае глу́шаныя (неадуш.)
глу́шаных (адуш.)
Т. глу́шаным глу́шанай
глу́шанаю		 глу́шаным глу́шанымі
М. глу́шаным глу́шанай глу́шаным глу́шаных

Крыніцы: piskunou2012.

глу́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. глу́шаны глу́шаная глу́шанае глу́шаныя
Р. глу́шанага глу́шанай
глу́шанае		 глу́шанага глу́шаных
Д. глу́шанаму глу́шанай глу́шанаму глу́шаным
В. глу́шаны (неадуш.)
глу́шанага (адуш.)		 глу́шаную глу́шанае глу́шаныя (неадуш.)
глу́шаных (адуш.)
Т. глу́шаным глу́шанай
глу́шанаю		 глу́шаным глу́шанымі
М. глу́шаным глу́шанай глу́шаным глу́шаных

Крыніцы: piskunou2012.

глушаня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. глушаня́ глушаня́ты
Р. глушаня́ці глушаня́т
Д. глушаня́ці глушаня́там
В. глушаня́ глушаня́т
Т. глушанё́м глушаня́тамі
М. глушаня́ці глушаня́тах

Іншыя варыянты: глушанё́.

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.