бі́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бі́нт |
бінты́ |
| Р. |
бі́нту |
бінто́ў |
| Д. |
бі́нту |
бінта́м |
| В. |
бі́нт |
бінты́ |
| Т. |
бі́нтам |
бінта́мі |
| М. |
бі́нце |
бінта́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бінтава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
бінтава́нне |
| Р. |
бінтава́ння |
| Д. |
бінтава́нню |
| В. |
бінтава́нне |
| Т. |
бінтава́ннем |
| М. |
бінтава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бінтава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бінтава́ны |
бінтава́ная |
бінтава́нае |
бінтава́ныя |
| Р. |
бінтава́нага |
бінтава́най бінтава́нае |
бінтава́нага |
бінтава́ных |
| Д. |
бінтава́наму |
бінтава́най |
бінтава́наму |
бінтава́ным |
| В. |
бінтава́ны (неадуш.) бінтава́нага (адуш.) |
бінтава́ную |
бінтава́нае |
бінтава́ныя (неадуш.) бінтава́ных (адуш.) |
| Т. |
бінтава́ным |
бінтава́най бінтава́наю |
бінтава́ным |
бінтава́нымі |
| М. |
бінтава́ным |
бінтава́най |
бінтава́ным |
бінтава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
бінтава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бінтава́ны |
бінтава́ная |
бінтава́нае |
бінтава́ныя |
| Р. |
бінтава́нага |
бінтава́най бінтава́нае |
бінтава́нага |
бінтава́ных |
| Д. |
бінтава́наму |
бінтава́най |
бінтава́наму |
бінтава́ным |
| В. |
бінтава́ны (неадуш.) бінтава́нага (адуш.) |
бінтава́ную |
бінтава́нае |
бінтава́ныя (неадуш.) бінтава́ных (адуш.) |
| Т. |
бінтава́ным |
бінтава́най бінтава́наю |
бінтава́ным |
бінтава́нымі |
| М. |
бінтава́ным |
бінтава́най |
бінтава́ным |
бінтава́ных |
Кароткая форма: бінтава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
бінтава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
бінту́юся |
бінту́емся |
| 2-я ас. |
бінту́ешся |
бінту́ецеся |
| 3-я ас. |
бінту́ецца |
бінту́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
бінтава́ўся |
бінтава́ліся |
| ж. |
бінтава́лася |
| н. |
бінтава́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
бінту́йся |
бінту́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
бінту́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бінтава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
бінту́ю |
бінту́ем |
| 2-я ас. |
бінту́еш |
бінту́еце |
| 3-я ас. |
бінту́е |
бінту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
бінтава́ў |
бінтава́лі |
| ж. |
бінтава́ла |
| н. |
бінтава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
бінту́й |
бінту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
бінту́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бінтавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бінтавы́ |
бінтава́я |
бінтаво́е |
бінтавы́я |
| Р. |
бінтаво́га |
бінтаво́й бінтаво́е |
бінтаво́га |
бінтавы́х |
| Д. |
бінтаво́му |
бінтаво́й |
бінтаво́му |
бінтавы́м |
| В. |
бінтавы́ (неадуш.) бінтаво́га (адуш.) |
бінтаву́ю |
бінтаво́е |
бінтавы́я (неадуш.) бінтавы́х (адуш.) |
| Т. |
бінтавы́м |
бінтаво́й бінтаво́ю |
бінтавы́м |
бінтавы́мі |
| М. |
бінтавы́м |
бінтаво́й |
бінтавы́м |
бінтавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бінто́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бінто́ўка |
бінто́ўкі |
| Р. |
бінто́ўкі |
бінто́вак |
| Д. |
бінто́ўцы |
бінто́ўкам |
| В. |
бінто́ўку |
бінто́ўкі |
| Т. |
бінто́ўкай бінто́ўкаю |
бінто́ўкамі |
| М. |
бінто́ўцы |
бінто́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бі́нцік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бі́нцік |
бі́нцікі |
| Р. |
бі́нціку |
бі́нцікаў |
| Д. |
бі́нціку |
бі́нцікам |
| В. |
бі́нцік |
бі́нцікі |
| Т. |
бі́нцікам |
бі́нцікамі |
| М. |
бі́нціку |
бі́нціках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.