бі́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
бі́нт | бінты́ | |
бі́нту | бінто́ў | |
бі́нту | бінта́м | |
бі́нт | бінты́ | |
бі́нтам | бінта́мі | |
бі́нце | бінта́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)