Verbum

анлайнавы слоўнік

бязу́льна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
бязу́льна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

бязу́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012.

бязу́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012.

бязу́льны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бязу́льны	бязу́льная	бязу́льнае	бязу́льныя
Р.	бязу́льнага	бязу́льнай бязу́льнае	бязу́льнага	бязу́льных
Д.	бязу́льнаму	бязу́льнай	бязу́льнаму	бязу́льным
В.	бязу́льны (неадуш.) бязу́льнага (адуш.)	бязу́льную	бязу́льнае	бязу́льныя (неадуш.) бязу́льных (адуш.)
Т.	бязу́льным	бязу́льнай бязу́льнаю	бязу́льным	бязу́льнымі
М.	бязу́льным	бязу́льнай	бязу́льным	бязу́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

бязу́льства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

бязу́рна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
бязу́рна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

бязу́рны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бязу́рны	бязу́рная	бязу́рнае	бязу́рныя
Р.	бязу́рнага	бязу́рнай бязу́рнае	бязу́рнага	бязу́рных
Д.	бязу́рнаму	бязу́рнай	бязу́рнаму	бязу́рным
В.	бязу́рны (неадуш.) бязу́рнага (адуш.)	бязу́рную	бязу́рнае	бязу́рныя (неадуш.) бязу́рных (адуш.)
Т.	бязу́рным	бязу́рнай бязу́рнаю	бязу́рным	бязу́рнымі
М.	бязу́рным	бязу́рнай	бязу́рным	бязу́рных

Крыніцы: piskunou2012.

бязу́рыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

бя́зь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бяз’я́дзерна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
бяз’я́дзерна	-	-