бязу́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бязу́льнік бязу́льнікі
Р. бязу́льніка бязу́льнікаў
Д. бязу́льніку бязу́льнікам
В. бязу́льніка бязу́льнікаў
Т. бязу́льнікам бязу́льнікамі
М. бязу́льніку бязу́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)