бязу́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| бязу́льніца | бязу́льніцы | |
| бязу́льніцы | бязу́льніц | |
| бязу́льніцы | бязу́льніцам | |
| бязу́льніцу | бязу́льніц | |
| бязу́льніцай бязу́льніцаю |
бязу́льніцамі | |
| бязу́льніцы | бязу́льніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)