Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

прычарава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	прычару́ю	прычару́ем
2-я ас.	прычару́еш	прычару́еце
3-я ас.	прычару́е	прычару́юць
Прошлы час
м.	прычарава́ў	прычарава́лі
ж.	прычарава́ла
н.	прычарава́ла
Загадны лад
2-я ас.	прычару́й	прычару́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	прычарава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Прычарнамо́р’е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Прычарнамо́р’е
Р.	Прычарнамо́р’я
Д.	Прычарнамо́р’ю
В.	Прычарнамо́р’е
Т.	Прычарнамо́р’ем
М.	Прычарнамо́р’і

прычарнамо́рска-балка́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прычарнамо́рска-балка́нскі	прычарнамо́рска-балка́нская	прычарнамо́рска-балка́нскае	прычарнамо́рска-балка́нскія
Р.	прычарнамо́рска-балка́нскага	прычарнамо́рска-балка́нскай прычарнамо́рска-балка́нскае	прычарнамо́рска-балка́нскага	прычарнамо́рска-балка́нскіх
Д.	прычарнамо́рска-балка́нскаму	прычарнамо́рска-балка́нскай	прычарнамо́рска-балка́нскаму	прычарнамо́рска-балка́нскім
В.	прычарнамо́рска-балка́нскі (неадуш.) прычарнамо́рска-балка́нскага (адуш.)	прычарнамо́рска-балка́нскую	прычарнамо́рска-балка́нскае	прычарнамо́рска-балка́нскія (неадуш.) прычарнамо́рска-балка́нскіх (адуш.)
Т.	прычарнамо́рска-балка́нскім	прычарнамо́рска-балка́нскай прычарнамо́рска-балка́нскаю	прычарнамо́рска-балка́нскім	прычарнамо́рска-балка́нскімі
М.	прычарнамо́рска-балка́нскім	прычарнамо́рска-балка́нскай	прычарнамо́рска-балка́нскім	прычарнамо́рска-балка́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

прычарнамо́рска-дняпро́ўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прычарнамо́рска-дняпро́ўскі	прычарнамо́рска-дняпро́ўская	прычарнамо́рска-дняпро́ўскае	прычарнамо́рска-дняпро́ўскія
Р.	прычарнамо́рска-дняпро́ўскага	прычарнамо́рска-дняпро́ўскай прычарнамо́рска-дняпро́ўскае	прычарнамо́рска-дняпро́ўскага	прычарнамо́рска-дняпро́ўскіх
Д.	прычарнамо́рска-дняпро́ўскаму	прычарнамо́рска-дняпро́ўскай	прычарнамо́рска-дняпро́ўскаму	прычарнамо́рска-дняпро́ўскім
В.	прычарнамо́рска-дняпро́ўскі (неадуш.) прычарнамо́рска-дняпро́ўскага (адуш.)	прычарнамо́рска-дняпро́ўскую	прычарнамо́рска-дняпро́ўскае	прычарнамо́рска-дняпро́ўскія (неадуш.) прычарнамо́рска-дняпро́ўскіх (адуш.)
Т.	прычарнамо́рска-дняпро́ўскім	прычарнамо́рска-дняпро́ўскай прычарнамо́рска-дняпро́ўскаю	прычарнамо́рска-дняпро́ўскім	прычарнамо́рска-дняпро́ўскімі
М.	прычарнамо́рска-дняпро́ўскім	прычарнамо́рска-дняпро́ўскай	прычарнамо́рска-дняпро́ўскім	прычарнамо́рска-дняпро́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

прычарнамо́рскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прычарнамо́рскі	прычарнамо́рская	прычарнамо́рскае	прычарнамо́рскія
Р.	прычарнамо́рскага	прычарнамо́рскай прычарнамо́рскае	прычарнамо́рскага	прычарнамо́рскіх
Д.	прычарнамо́рскаму	прычарнамо́рскай	прычарнамо́рскаму	прычарнамо́рскім
В.	прычарнамо́рскі (неадуш.) прычарнамо́рскага (адуш.)	прычарнамо́рскую	прычарнамо́рскае	прычарнамо́рскія (неадуш.) прычарнамо́рскіх (адуш.)
Т.	прычарнамо́рскім	прычарнамо́рскай прычарнамо́рскаю	прычарнамо́рскім	прычарнамо́рскімі
М.	прычарнамо́рскім	прычарнамо́рскай	прычарнамо́рскім	прычарнамо́рскіх

Крыніцы: piskunou2012.

прычарне́лы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прычарне́лы	прычарне́лая	прычарне́лае	прычарне́лыя
Р.	прычарне́лага	прычарне́лай прычарне́лае	прычарне́лага	прычарне́лых
Д.	прычарне́ламу	прычарне́лай	прычарне́ламу	прычарне́лым
В.	прычарне́лы (неадуш.) прычарне́лага (адуш.)	прычарне́лую	прычарне́лае	прычарне́лыя (неадуш.) прычарне́лых (адуш.)
Т.	прычарне́лым	прычарне́лай прычарне́лаю	прычарне́лым	прычарне́лымі
М.	прычарне́лым	прычарне́лай	прычарне́лым	прычарне́лых

Крыніцы: piskunou2012.

прычарне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	прычарне́ю	прычарне́ем
2-я ас.	прычарне́еш	прычарне́еце
3-я ас.	прычарне́е	прычарне́юць
Прошлы час
м.	прычарне́ў	прычарне́лі
ж.	прычарне́ла
н.	прычарне́ла
Загадны лад
2-я ас.	прычарне́й	прычарне́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	прычарне́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прычаро́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	прычаро́ўванне
Р.	прычаро́ўвання
Д.	прычаро́ўванню
В.	прычаро́ўванне
Т.	прычаро́ўваннем
М.	прычаро́ўванні

Крыніцы: piskunou2012.

прычаро́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	прычаро́ўваецца	прычаро́ўваюцца
Прошлы час
м.	прычаро́ўваўся	прычаро́ўваліся
ж.	прычаро́ўвалася
н.	прычаро́ўвалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

прычаро́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	прычаро́ўваю	прычаро́ўваем
2-я ас.	прычаро́ўваеш	прычаро́ўваеце
3-я ас.	прычаро́ўвае	прычаро́ўваюць
Прошлы час
м.	прычаро́ўваў	прычаро́ўвалі
ж.	прычаро́ўвала
н.	прычаро́ўвала
Загадны лад
2-я ас.	прычаро́ўвай	прычаро́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	прычаро́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)