прычарне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прычарне́ю прычарне́ем
2-я ас. прычарне́еш прычарне́еце
3-я ас. прычарне́е прычарне́юць
Прошлы час
м. прычарне́ў прычарне́лі
ж. прычарне́ла
н. прычарне́ла
Загадны лад
2-я ас. прычарне́й прычарне́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прычарне́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)