пярэстапляме́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пярэстапляме́нны |
пярэстапляме́нная |
пярэстапляме́ннае |
пярэстапляме́нныя |
| Р. |
пярэстапляме́ннага |
пярэстапляме́ннай пярэстапляме́ннае |
пярэстапляме́ннага |
пярэстапляме́нных |
| Д. |
пярэстапляме́ннаму |
пярэстапляме́ннай |
пярэстапляме́ннаму |
пярэстапляме́нным |
| В. |
пярэстапляме́нны (неадуш.) пярэстапляме́ннага (адуш.) |
пярэстапляме́нную |
пярэстапляме́ннае |
пярэстапляме́нныя (неадуш.) пярэстапляме́нных (адуш.) |
| Т. |
пярэстапляме́нным |
пярэстапляме́ннай пярэстапляме́ннаю |
пярэстапляме́нным |
пярэстапляме́ннымі |
| М. |
пярэстапляме́нным |
пярэстапляме́ннай |
пярэстапляме́нным |
пярэстапляме́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
пярэстапялё́сткавасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пярэстапялё́сткавасць |
| Р. |
пярэстапялё́сткавасці |
| Д. |
пярэстапялё́сткавасці |
| В. |
пярэстапялё́сткавасць |
| Т. |
пярэстапялё́сткавасцю |
| М. |
пярэстапялё́сткавасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
пярэ́стар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пярэ́стар |
пярэ́стары |
| Р. |
пярэ́стара |
пярэ́стараў |
| Д. |
пярэ́стару |
пярэ́старам |
| В. |
пярэ́стара |
пярэ́стараў |
| Т. |
пярэ́старам |
пярэ́старамі |
| М. |
пярэ́стару |
пярэ́старах |
Крыніцы:
piskunou2012.
пярэ́старак
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пярэ́старак |
пярэ́старкі |
| Р. |
пярэ́старка |
пярэ́старкаў |
| Д. |
пярэ́старку |
пярэ́старкам |
| В. |
пярэ́старка |
пярэ́старкаў |
| Т. |
пярэ́старкам |
пярэ́старкамі |
| М. |
пярэ́старку |
пярэ́старках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пярэ́стасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пярэ́стасць |
| Р. |
пярэ́стасці |
| Д. |
пярэ́стасці |
| В. |
пярэ́стасць |
| Т. |
пярэ́стасцю |
| М. |
пярэ́стасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пярэстатка́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пярэстатка́ны |
пярэстатка́ная |
пярэстатка́нае |
пярэстатка́ныя |
| Р. |
пярэстатка́нага |
пярэстатка́най пярэстатка́нае |
пярэстатка́нага |
пярэстатка́ных |
| Д. |
пярэстатка́наму |
пярэстатка́най |
пярэстатка́наму |
пярэстатка́ным |
| В. |
пярэстатка́ны (неадуш.) пярэстатка́нага (адуш.) |
пярэстатка́ную |
пярэстатка́нае |
пярэстатка́ныя (неадуш.) пярэстатка́ных (адуш.) |
| Т. |
пярэстатка́ным |
пярэстатка́най пярэстатка́наю |
пярэстатка́ным |
пярэстатка́нымі |
| М. |
пярэстатка́ным |
пярэстатка́най |
пярэстатка́ным |
пярэстатка́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пярэ́ступ
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пярэ́ступ |
| Р. |
пярэ́ступу |
| Д. |
пярэ́ступу |
| В. |
пярэ́ступ |
| Т. |
пярэ́ступам |
| М. |
пярэ́ступе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.