пярэ́клецце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| пярэ́клецце | пярэ́клецці | |
| пярэ́клецця | пярэ́клеццяў | |
| пярэ́клеццю | пярэ́клеццям | |
| пярэ́клецце | пярэ́клецці | |
| пярэ́клеццем | пярэ́клеццямі | |
| пярэ́клецці | пярэ́клеццях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)