Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

маро́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. маро́чанне
Р. маро́чання
Д. маро́чанню
В. маро́чанне
Т. маро́чаннем
М. маро́чанні

Крыніцы: piskunou2012.

маро́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маро́чаны маро́чаная маро́чанае маро́чаныя
Р. маро́чанага маро́чанай
маро́чанае
маро́чанага маро́чаных
Д. маро́чанаму маро́чанай маро́чанаму маро́чаным
В. маро́чаны (неадуш.)
маро́чанага (адуш.)
маро́чаную маро́чанае маро́чаныя (неадуш.)
маро́чаных (адуш.)
Т. маро́чаным маро́чанай
маро́чанаю
маро́чаным маро́чанымі
М. маро́чаным маро́чанай маро́чаным маро́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

маро́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маро́чаны маро́чаная маро́чанае маро́чаныя
Р. маро́чанага маро́чанай
маро́чанае
маро́чанага маро́чаных
Д. маро́чанаму маро́чанай маро́чанаму маро́чаным
В. маро́чаны (неадуш.)
маро́чанага (адуш.)
маро́чаную маро́чанае маро́чаныя (неадуш.)
маро́чаных (адуш.)
Т. маро́чаным маро́чанай
маро́чанаю
маро́чаным маро́чанымі
М. маро́чаным маро́чанай маро́чаным маро́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

маро́чыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. маро́чуся маро́чымся
2-я ас. маро́чышся маро́чыцеся
3-я ас. маро́чыцца маро́чацца
Прошлы час
м. маро́чыўся маро́чыліся
ж. маро́чылася
н. маро́чылася
Загадны лад
2-я ас. маро́чся маро́чцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час маро́чачыся

Крыніцы: piskunou2012.

маро́чыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. маро́чу маро́чым
2-я ас. маро́чыш маро́чыце
3-я ас. маро́чыць маро́чаць
Прошлы час
м. маро́чыў маро́чылі
ж. маро́чыла
н. маро́чыла
Загадны лад
2-я ас. маро́ч маро́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час маро́чачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

маро́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. маро́шка
Р. маро́шкі
Д. маро́шцы
В. маро́шку
Т. маро́шкай
маро́шкаю
М. маро́шцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

маро́шкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маро́шкавы маро́шкавая маро́шкавае маро́шкавыя
Р. маро́шкавага маро́шкавай
маро́шкавае
маро́шкавага маро́шкавых
Д. маро́шкаваму маро́шкавай маро́шкаваму маро́шкавым
В. маро́шкавы (неадуш.)
маро́шкавага (адуш.)
маро́шкавую маро́шкавае маро́шкавыя (неадуш.)
маро́шкавых (адуш.)
Т. маро́шкавым маро́шкавай
маро́шкаваю
маро́шкавым маро́шкавымі
М. маро́шкавым маро́шкавай маро́шкавым маро́шкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ма́рс

‘пляцоўка на мачце’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ма́рс ма́рсы
Р. ма́рса ма́рсаў
Д. ма́рсу ма́рсам
В. ма́рс ма́рсы
Т. ма́рсам ма́рсамі
М. ма́рсе ма́рсах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Ма́рс

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ма́рс
Р. Ма́рса
Д. Ма́рсу
В. Ма́рса
Т. Ма́рсам
М. Ма́рсе

Крыніцы: krapivabr2012.

Ма́рс

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ма́рс
Р. Ма́рса
Д. Ма́рсу
В. Ма́рс
Т. Ма́рсам
М. Ма́рсе

Крыніцы: krapivabr2012.