маро́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
маро́чанне | |
маро́чання | |
маро́чанню | |
маро́чанне | |
маро́чаннем | |
маро́чанні |
Крыніцы:
маро́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
маро́чанне | |
маро́чання | |
маро́чанню | |
маро́чанне | |
маро́чаннем | |
маро́чанні |
Крыніцы:
маро́чаны
прыметнік, якасны
маро́чаны | маро́чаная | маро́чанае | маро́чаныя | |
маро́чанага | маро́чанай маро́чанае |
маро́чанага | маро́чаных | |
маро́чанаму | маро́чанай | маро́чанаму | маро́чаным | |
маро́чаны ( маро́чанага ( |
маро́чаную | маро́чанае | маро́чаныя ( маро́чаных ( |
|
маро́чаным | маро́чанай маро́чанаю |
маро́чаным | маро́чанымі | |
маро́чаным | маро́чанай | маро́чаным | маро́чаных |
Крыніцы:
маро́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
маро́чаны | маро́чаная | маро́чанае | маро́чаныя | |
маро́чанага | маро́чанай маро́чанае |
маро́чанага | маро́чаных | |
маро́чанаму | маро́чанай | маро́чанаму | маро́чаным | |
маро́чаны ( маро́чанага ( |
маро́чаную | маро́чанае | маро́чаныя ( маро́чаных ( |
|
маро́чаным | маро́чанай маро́чанаю |
маро́чаным | маро́чанымі | |
маро́чаным | маро́чанай | маро́чаным | маро́чаных |
Крыніцы:
маро́чыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
маро́чуся | маро́чымся | |
маро́чышся | маро́чыцеся | |
маро́чыцца | маро́чацца | |
Прошлы час | ||
маро́чыўся | маро́чыліся | |
маро́чылася | ||
маро́чылася | ||
Загадны лад | ||
маро́чся | маро́чцеся | |
Дзеепрыслоўе | ||
маро́чачыся |
Крыніцы:
маро́чыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
маро́чу | маро́чым | |
маро́чыш | маро́чыце | |
маро́чыць | маро́чаць | |
Прошлы час | ||
маро́чыў | маро́чылі | |
маро́чыла | ||
маро́чыла | ||
Загадны лад | ||
маро́ч | маро́чце | |
Дзеепрыслоўе | ||
маро́чачы |
Крыніцы:
маро́шка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
маро́шка | |
маро́шкі | |
маро́шцы | |
маро́шку | |
маро́шкай маро́шкаю |
|
маро́шцы |
Крыніцы:
маро́шкавы
прыметнік, адносны
маро́шкавы | маро́шкавая | маро́шкавае | маро́шкавыя | |
маро́шкавага | маро́шкавай маро́шкавае |
маро́шкавага | маро́шкавых | |
маро́шкаваму | маро́шкавай | маро́шкаваму | маро́шкавым | |
маро́шкавы ( маро́шкавага ( |
маро́шкавую | маро́шкавае | маро́шкавыя ( маро́шкавых ( |
|
маро́шкавым | маро́шкавай маро́шкаваю |
маро́шкавым | маро́шкавымі | |
маро́шкавым | маро́шкавай | маро́шкавым | маро́шкавых |
Крыніцы:
ма́рс
‘пляцоўка на мачце’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ма́рс | ма́рсы | |
ма́рса | ма́рсаў | |
ма́рсу | ма́рсам | |
ма́рс | ма́рсы | |
ма́рсам | ма́рсамі | |
ма́рсе | ма́рсах |
Крыніцы:
Ма́рс
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Ма́рс | |
Ма́рса | |
Ма́рсу | |
Ма́рса | |
Ма́рсам | |
Ма́рсе |
Крыніцы:
Ма́рс
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Ма́рс | |
Ма́рса | |
Ма́рсу | |
Ма́рс | |
Ма́рсам | |
Ма́рсе |
Крыніцы: