Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

манціро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. манціро́ўка манціро́ўкі
Р. манціро́ўкі манціро́вак
Д. манціро́ўцы манціро́ўкам
В. манціро́ўку манціро́ўкі
Т. манціро́ўкай
манціро́ўкаю
манціро́ўкамі
М. манціро́ўцы манціро́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

манціро́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. манціро́ўшчык манціро́ўшчыкі
Р. манціро́ўшчыка манціро́ўшчыкаў
Д. манціро́ўшчыку манціро́ўшчыкам
В. манціро́ўшчыка манціро́ўшчыкаў
Т. манціро́ўшчыкам манціро́ўшчыкамі
М. манціро́ўшчыку манціро́ўшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

манціро́ўшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. манціро́ўшчыца манціро́ўшчыцы
Р. манціро́ўшчыцы манціро́ўшчыц
Д. манціро́ўшчыцы манціро́ўшчыцам
В. манціро́ўшчыцу манціро́ўшчыц
Т. манціро́ўшчыцай
манціро́ўшчыцаю
манціро́ўшчыцамі
М. манціро́ўшчыцы манціро́ўшчыцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Манцы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Манцы́
Р. Манцо́ў
Д. Манца́м
В. Манцы́
Т. Манца́мі
М. Манца́х

манцыне́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. манцыне́ла манцыне́лы
Р. манцыне́лы манцыне́л
Д. манцыне́ле манцыне́лам
В. манцыне́лу манцыне́лы
Т. манцыне́лай
манцыне́лаю
манцыне́ламі
М. манцыне́ле манцыне́лах

Крыніцы: piskunou2012.

манцыпа́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. манцыпа́цыя
Р. манцыпа́цыі
Д. манцыпа́цыі
В. манцыпа́цыю
Т. манцыпа́цыяй
манцыпа́цыяю
М. манцыпа́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

Манцю́ты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Манцю́ты
Р. Манцю́т
Манцю́таў
Д. Манцю́там
В. Манцю́ты
Т. Манцю́тамі
М. Манцю́тах

Манцякі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Манцякі́
Р. Манцяко́ў
Д. Манцяка́м
В. Манцякі́
Т. Манцяка́мі
М. Манцяка́х

Ма́нча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ма́нча
Р. Ма́нчы
Д. Ма́нчы
В. Ма́нчу
Т. Ма́нчай
Ма́нчаю
М. Ма́нчы

Манчакі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Манчакі́
Р. Манчако́ў
Д. Манчака́м
В. Манчакі́
Т. Манчака́мі
М. Манчака́х