манціро́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
манціро́ўшчык | манціро́ўшчыкі | |
манціро́ўшчыка | манціро́ўшчыкаў | |
манціро́ўшчыку | манціро́ўшчыкам | |
манціро́ўшчыка | манціро́ўшчыкаў | |
манціро́ўшчыкам | манціро́ўшчыкамі | |
манціро́ўшчыку | манціро́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)