Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

п’я́вачка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

п’я́вачны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	п’я́вачны	п’я́вачная	п’я́вачнае	п’я́вачныя
Р.	п’я́вачнага	п’я́вачнай п’я́вачнае	п’я́вачнага	п’я́вачных
Д.	п’я́вачнаму	п’я́вачнай	п’я́вачнаму	п’я́вачным
В.	п’я́вачны (неадуш.) п’я́вачнага (адуш.)	п’я́вачную	п’я́вачнае	п’я́вачныя (неадуш.) п’я́вачных (адуш.)
Т.	п’я́вачным	п’я́вачнай п’я́вачнаю	п’я́вачным	п’я́вачнымі
М.	п’я́вачным	п’я́вачнай	п’я́вачным	п’я́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

п’я́віца

‘насякомае’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

пяву́ля

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

пяву́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пяву́ння

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пяву́нчык

‘той, хто спявае, спявак; птушка, певень’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

пяву́нчык

‘той, хто спявае, спявак; птушка, певень’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

пяву́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

пяву́ча

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
пяву́ча	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum