пэ́ўніць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пэ́ўню пэ́ўнім
2-я ас. пэ́ўніш пэ́ўніце
3-я ас. пэ́ўніць пэ́ўняць
Прошлы час
м. пэ́ўніў пэ́ўнілі
ж. пэ́ўніла
н. пэ́ўніла
Загадны лад
2-я ас. пэ́ўні пэ́ўніце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пэ́ўнячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)