прыцягну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыцягну́ся |
прыця́гнемся |
| 2-я ас. |
прыця́гнешся |
прыця́гнецеся |
| 3-я ас. |
прыця́гнецца |
прыця́гнуцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыцягну́ўся |
прыцягну́ліся |
| ж. |
прыцягну́лася |
| н. |
прыцягну́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыцягну́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыцягну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыцягну́ |
прыця́гнем |
| 2-я ас. |
прыця́гнеш |
прыця́гнеце |
| 3-я ас. |
прыця́гне |
прыця́гнуць |
| Прошлы час |
| м. |
прыцягну́ў |
прыцягну́лі |
| ж. |
прыцягну́ла |
| н. |
прыцягну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыцягні́ |
прыцягні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыцягну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыцяжэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыцяжэ́нне |
| Р. |
прыцяжэ́ння |
| Д. |
прыцяжэ́нню |
| В. |
прыцяжэ́нне |
| Т. |
прыцяжэ́ннем |
| М. |
прыцяжэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыцяка́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыцяка́нне |
| Р. |
прыцяка́ння |
| Д. |
прыцяка́нню |
| В. |
прыцяка́нне |
| Т. |
прыцяка́ннем |
| М. |
прыцяка́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыцяка́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прыцяка́е |
прыцяка́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прыцяка́ў |
прыцяка́лі |
| ж. |
прыцяка́ла |
| н. |
прыцяка́ла |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыця́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыця́м |
| Р. |
прыця́му |
| Д. |
прыця́му |
| В. |
прыця́м |
| Т. |
прыця́мам |
| М. |
прыця́ме |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыця́міцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыця́млюся |
прыця́мімся |
| 2-я ас. |
прыця́мішся |
прыця́міцеся |
| 3-я ас. |
прыця́міцца |
прыця́мяцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыця́міўся |
прыця́міліся |
| ж. |
прыця́мілася |
| н. |
прыця́мілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыця́мся |
прыця́мцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыця́міўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыця́міць
‘угледзець, прыгледзець каго-небудзь, што-небудзь; прыпомніць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыця́млю |
прыця́мім |
| 2-я ас. |
прыця́міш |
прыця́міце |
| 3-я ас. |
прыця́міць |
прыця́мяць |
| Прошлы час |
| м. |
прыця́міў |
прыця́мілі |
| ж. |
прыця́міла |
| н. |
прыця́міла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыця́м |
прыця́мце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыця́міўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.