Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю

туні́сец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. туні́сец туні́сцы
Р. туні́сца туні́сцаў
Д. туні́сцу туні́сцам
В. туні́сца туні́сцаў
Т. туні́сцам туні́сцамі
М. туні́сцу туні́сцах

Крыніцы: nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

туні́ска

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. туні́ска туні́скі
Р. туні́скі туні́сак
Д. туні́сцы туні́скам
В. туні́ску туні́сак
Т. туні́скай
туні́скаю		 туні́скамі
М. туні́сцы туні́сках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

туні́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. туні́скі туні́ская туні́скае туні́скія
Р. туні́скага туні́скай
туні́скае		 туні́скага туні́скіх
Д. туні́скаму туні́скай туні́скаму туні́скім
В. туні́скі (неадуш.)
туні́скага (адуш.)		 туні́скую туні́скае туні́скія (неадуш.)
туні́скіх (адуш.)
Т. туні́скім туні́скай
туні́скаю		 туні́скім туні́скімі
М. туні́скім туні́скай туні́скім туні́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

тунцо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тунцо́вы тунцо́вая тунцо́вае тунцо́выя
Р. тунцо́вага тунцо́вай
тунцо́вае		 тунцо́вага тунцо́вых
Д. тунцо́ваму тунцо́вай тунцо́ваму тунцо́вым
В. тунцо́вы (неадуш.)
тунцо́вага (адуш.)		 тунцо́вую тунцо́вае тунцо́выя (неадуш.)
тунцо́вых (адуш.)
Т. тунцо́вым тунцо́вай
тунцо́ваю		 тунцо́вым тунцо́вымі
М. тунцо́вым тунцо́вай тунцо́вым тунцо́вых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

тунцо́выя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. тунцо́выя
Р. тунцо́вых
Д. тунцо́вым
В. тунцо́вых
Т. тунцо́вымі
М. тунцо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

тунэлебудава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. тунэлебудава́нне
Р. тунэлебудава́ння
Д. тунэлебудава́нню
В. тунэлебудава́нне
Т. тунэлебудава́ннем
М. тунэлебудава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

тунэлебудаўні́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тунэлебудаўні́чы тунэлебудаўні́чая тунэлебудаўні́чае тунэлебудаўні́чыя
Р. тунэлебудаўні́чага тунэлебудаўні́чай
тунэлебудаўні́чае		 тунэлебудаўні́чага тунэлебудаўні́чых
Д. тунэлебудаўні́чаму тунэлебудаўні́чай тунэлебудаўні́чаму тунэлебудаўні́чым
В. тунэлебудаўні́чы (неадуш.)
тунэлебудаўні́чага (адуш.)		 тунэлебудаўні́чую тунэлебудаўні́чае тунэлебудаўні́чыя (неадуш.)
тунэлебудаўні́чых (адуш.)
Т. тунэлебудаўні́чым тунэлебудаўні́чай
тунэлебудаўні́чаю		 тунэлебудаўні́чым тунэлебудаўні́чымі
М. тунэлебудаўні́чым тунэлебудаўні́чай тунэлебудаўні́чым тунэлебудаўні́чых

Крыніцы: piskunou2012.

тунэ́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тунэ́ль тунэ́лі
Р. тунэ́лю тунэ́ляў
Д. тунэ́лю тунэ́лям
В. тунэ́ль тунэ́лі
Т. тунэ́лем тунэ́лямі
М. тунэ́лі тунэ́лях

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

тунэ́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тунэ́льны тунэ́льная тунэ́льнае тунэ́льныя
Р. тунэ́льнага тунэ́льнай
тунэ́льнае		 тунэ́льнага тунэ́льных
Д. тунэ́льнаму тунэ́льнай тунэ́льнаму тунэ́льным
В. тунэ́льны (неадуш.)
тунэ́льнага (адуш.)		 тунэ́льную тунэ́льнае тунэ́льныя (неадуш.)
тунэ́льных (адуш.)
Т. тунэ́льным тунэ́льнай
тунэ́льнаю		 тунэ́льным тунэ́льнымі
М. тунэ́льным тунэ́льнай тунэ́льным тунэ́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

тунэ́льчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тунэ́льчык тунэ́льчыкі
Р. тунэ́льчыка тунэ́льчыкаў
Д. тунэ́льчыку тунэ́льчыкам
В. тунэ́льчык тунэ́льчыкі
Т. тунэ́льчыкам тунэ́льчыкамі
М. тунэ́льчыку тунэ́льчыках

Крыніцы: piskunou2012.