талакава́ць
‘рабіць агульную справу’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
талаку́ю |
талаку́ем |
| 2-я ас. |
талаку́еш |
талаку́еце |
| 3-я ас. |
талаку́е |
талаку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
талакава́ў |
талакава́лі |
| ж. |
талакава́ла |
| н. |
талакава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
талаку́й |
талаку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
талаку́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
талакно́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
талакно́ |
| Р. |
талакна́ |
| Д. |
талакну́ |
| В. |
талакно́ |
| Т. |
талакно́м |
| М. |
талакне́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
талакня́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
талакня́нка |
| Р. |
талакня́нкі |
| Д. |
талакня́нцы |
| В. |
талакня́нку |
| Т. |
талакня́нкай талакня́нкаю |
| М. |
талакня́нцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
талакня́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
талакня́ны |
талакня́ная |
талакня́нае |
талакня́ныя |
| Р. |
талакня́нага |
талакня́най талакня́нае |
талакня́нага |
талакня́ных |
| Д. |
талакня́наму |
талакня́най |
талакня́наму |
талакня́ным |
| В. |
талакня́ны (неадуш.) талакня́нага (адуш.) |
талакня́ную |
талакня́нае |
талакня́ныя (неадуш.) талакня́ных (адуш.) |
| Т. |
талакня́ным |
талакня́най талакня́наю |
талакня́ным |
талакня́нымі |
| М. |
талакня́ным |
талакня́най |
талакня́ным |
талакня́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
талако́ўка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
талако́ўка |
талако́ўкі |
| Р. |
талако́ўкі |
талако́вак |
| Д. |
талако́ўцы |
талако́ўкам |
| В. |
талако́ўку |
талако́вак |
| Т. |
талако́ўкай талако́ўкаю |
талако́ўкамі |
| М. |
талако́ўцы |
талако́ўках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Талала́йкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Талала́йкі |
| Р. |
Талала́ек Талала́йкаў |
| Д. |
Талала́йкам |
| В. |
Талала́йкі |
| Т. |
Талала́йкамі |
| М. |
Талала́йках |
талалу́й
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
талалу́й |
талалуі |
| Р. |
талалуя |
талалуяў |
| Д. |
талалую |
талалуям |
| В. |
талалуя |
талалуяў |
| Т. |
талалуем |
талалуямі |
| М. |
талалую |
талалуях |
Крыніцы:
piskunou2012.
таламу́ціць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
таламу́чу |
таламу́цім |
| 2-я ас. |
таламу́ціш |
таламу́ціце |
| 3-я ас. |
таламу́ціць |
таламу́цяць |
| Прошлы час |
| м. |
таламу́ціў |
таламу́цілі |
| ж. |
таламу́ціла |
| н. |
таламу́ціла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
таламу́ць |
таламу́цьце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
таламу́цячы |
Крыніцы:
piskunou2012.