лазуры́тавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
лазуры́тавы |
лазуры́тавая |
лазуры́тавае |
лазуры́тавыя |
Р. |
лазуры́тавага |
лазуры́тавай лазуры́тавае |
лазуры́тавага |
лазуры́тавых |
Д. |
лазуры́таваму |
лазуры́тавай |
лазуры́таваму |
лазуры́тавым |
В. |
лазуры́тавы (неадуш.) лазуры́тавага (адуш.) |
лазуры́тавую |
лазуры́тавае |
лазуры́тавыя (неадуш.) лазуры́тавых (адуш.) |
Т. |
лазуры́тавым |
лазуры́тавай лазуры́таваю |
лазуры́тавым |
лазуры́тавымі |
М. |
лазуры́тавым |
лазуры́тавай |
лазуры́тавым |
лазуры́тавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
лазу́тчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
лазу́тчык |
лазу́тчыкі |
Р. |
лазу́тчыка |
лазу́тчыкаў |
Д. |
лазу́тчыку |
лазу́тчыкам |
В. |
лазу́тчыка |
лазу́тчыкаў |
Т. |
лазу́тчыкам |
лазу́тчыкамі |
М. |
лазу́тчыку |
лазу́тчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
лазу́тчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
лазу́тчыца |
лазу́тчыцы |
Р. |
лазу́тчыцы |
лазу́тчыц |
Д. |
лазу́тчыцы |
лазу́тчыцам |
В. |
лазу́тчыцу |
лазу́тчыц |
Т. |
лазу́тчыцай лазу́тчыцаю |
лазу́тчыцамі |
М. |
лазу́тчыцы |
лазу́тчыцах |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Лазы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Лазы́ |
Р. |
Лазо́ў |
Д. |
Лаза́м |
В. |
Лазы́ |
Т. |
Лаза́мі |
М. |
Лаза́х |
Лазы́ркі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Лазы́ркі |
Р. |
Лазы́рак Лазы́ркаў |
Д. |
Лазы́ркам |
В. |
Лазы́ркі |
Т. |
Лазы́ркамі |
М. |
Лазы́рках |
Лазюкі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Лазюкі́ |
Р. |
Лазюко́ў |
Д. |
Лазюка́м |
В. |
Лазюкі́ |
Т. |
Лазюка́мі |
М. |
Лазюка́х |
Лазя́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Лазя́ны |
Р. |
Лазя́н Лазя́наў |
Д. |
Лазя́нам |
В. |
Лазя́ны |
Т. |
Лазя́намі |
М. |
Лазя́нах |
ла́зячы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ла́зячы |
ла́зячая |
ла́зячае |
ла́зячыя |
Р. |
ла́зячага |
ла́зячай ла́зячае |
ла́зячага |
ла́зячых |
Д. |
ла́зячаму |
ла́зячай |
ла́зячаму |
ла́зячым |
В. |
ла́зячы (неадуш.) ла́зячага (адуш.) |
ла́зячую |
ла́зячае |
ла́зячыя (неадуш.) ла́зячых (адуш.) |
Т. |
ла́зячым |
ла́зячай ла́зячаю |
ла́зячым |
ла́зячымі |
М. |
ла́зячым |
ла́зячай |
ла́зячым |
ла́зячых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
tsbm1984.
ла́зячы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ла́зячы |
ла́зячая |
ла́зячае |
ла́зячыя |
Р. |
ла́зячага |
ла́зячай ла́зячае |
ла́зячага |
ла́зячых |
Д. |
ла́зячаму |
ла́зячай |
ла́зячаму |
ла́зячым |
В. |
ла́зячы (неадуш.) ла́зячага (адуш.) |
ла́зячую |
ла́зячае |
ла́зячыя (неадуш.) ла́зячых (адуш.) |
Т. |
ла́зячым |
ла́зячай ла́зячаю |
ла́зячым |
ла́зячымі |
М. |
ла́зячым |
ла́зячай |
ла́зячым |
ла́зячых |
Кароткая форма: ла́зяча.
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
tsbm1984.