псіхалагі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
псіхалагі́ст |
псіхалагі́сты |
| Р. |
псіхалагі́ста |
псіхалагі́стаў |
| Д. |
псіхалагі́сту |
псіхалагі́стам |
| В. |
псіхалагі́ста |
псіхалагі́стаў |
| Т. |
псіхалагі́стам |
псіхалагі́стамі |
| М. |
псіхалагі́сце |
псіхалагі́стах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
псіхалагі́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
псіхалагі́стка |
псіхалагі́сткі |
| Р. |
псіхалагі́сткі |
псіхалагі́стак |
| Д. |
псіхалагі́стцы |
псіхалагі́сткам |
| В. |
псіхалагі́стку |
псіхалагі́стак |
| Т. |
псіхалагі́сткай псіхалагі́сткаю |
псіхалагі́сткамі |
| М. |
псіхалагі́стцы |
псіхалагі́стках |
Крыніцы:
piskunou2012.
псіхалагісты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
псіхалагісты́чны |
псіхалагісты́чная |
псіхалагісты́чнае |
псіхалагісты́чныя |
| Р. |
псіхалагісты́чнага |
псіхалагісты́чнай псіхалагісты́чнае |
псіхалагісты́чнага |
псіхалагісты́чных |
| Д. |
псіхалагісты́чнаму |
псіхалагісты́чнай |
псіхалагісты́чнаму |
псіхалагісты́чным |
| В. |
псіхалагісты́чны (неадуш.) псіхалагісты́чнага (адуш.) |
псіхалагісты́чную |
псіхалагісты́чнае |
псіхалагісты́чныя (неадуш.) псіхалагісты́чных (адуш.) |
| Т. |
псіхалагісты́чным |
псіхалагісты́чнай псіхалагісты́чнаю |
псіхалагісты́чным |
псіхалагісты́чнымі |
| М. |
псіхалагісты́чным |
псіхалагісты́чнай |
псіхалагісты́чным |
псіхалагісты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
псіхалагі́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| псіхалагі́чна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
псіхалагі́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
псіхалагі́чнасць |
| Р. |
псіхалагі́чнасці |
| Д. |
псіхалагі́чнасці |
| В. |
псіхалагі́чнасць |
| Т. |
псіхалагі́чнасцю |
| М. |
псіхалагі́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
псіхалагі́чна-характэ́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
псіхалагі́чна-характэ́рны |
псіхалагі́чна-характэ́рная |
псіхалагі́чна-характэ́рнае |
псіхалагі́чна-характэ́рныя |
| Р. |
псіхалагі́чна-характэ́рнага |
псіхалагі́чна-характэ́рнай псіхалагі́чна-характэ́рнае |
псіхалагі́чна-характэ́рнага |
псіхалагі́чна-характэ́рных |
| Д. |
псіхалагі́чна-характэ́рнаму |
псіхалагі́чна-характэ́рнай |
псіхалагі́чна-характэ́рнаму |
псіхалагі́чна-характэ́рным |
| В. |
псіхалагі́чна-характэ́рны (неадуш.) псіхалагі́чна-характэ́рнага (адуш.) |
псіхалагі́чна-характэ́рную |
псіхалагі́чна-характэ́рнае |
псіхалагі́чна-характэ́рныя (неадуш.) псіхалагі́чна-характэ́рных (адуш.) |
| Т. |
псіхалагі́чна-характэ́рным |
псіхалагі́чна-характэ́рнай псіхалагі́чна-характэ́рнаю |
псіхалагі́чна-характэ́рным |
псіхалагі́чна-характэ́рнымі |
| М. |
псіхалагі́чна-характэ́рным |
псіхалагі́чна-характэ́рнай |
псіхалагі́чна-характэ́рным |
псіхалагі́чна-характэ́рных |
Крыніцы:
piskunou2012.
псіхалагі́чна-эмацыяна́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льны |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льная |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льнае |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льныя |
| Р. |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льнага |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льнай псіхалагі́чна-эмацыяна́льнае |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льнага |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льных |
| Д. |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льнаму |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льнай |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льнаму |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льным |
| В. |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льны (неадуш.) псіхалагі́чна-эмацыяна́льнага (адуш.) |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льную |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льнае |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льныя (неадуш.) псіхалагі́чна-эмацыяна́льных (адуш.) |
| Т. |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льным |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льнай псіхалагі́чна-эмацыяна́льнаю |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льным |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льнымі |
| М. |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льным |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льнай |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льным |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.