псіхадыягнасты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. псіхадыягнасты́чны псіхадыягнасты́чная псіхадыягнасты́чнае псіхадыягнасты́чныя
Р. псіхадыягнасты́чнага псіхадыягнасты́чнай
псіхадыягнасты́чнае		 псіхадыягнасты́чнага псіхадыягнасты́чных
Д. псіхадыягнасты́чнаму псіхадыягнасты́чнай псіхадыягнасты́чнаму псіхадыягнасты́чным
В. псіхадыягнасты́чны (неадуш.)
псіхадыягнасты́чнага (адуш.)		 псіхадыягнасты́чную псіхадыягнасты́чнае псіхадыягнасты́чныя (неадуш.)
псіхадыягнасты́чных (адуш.)
Т. псіхадыягнасты́чным псіхадыягнасты́чнай
псіхадыягнасты́чнаю		 псіхадыягнасты́чным псіхадыягнасты́чнымі
М. псіхадыягнасты́чным псіхадыягнасты́чнай псіхадыягнасты́чным псіхадыягнасты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)