Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

прастава́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. прастава́тасць
Р. прастава́тасці
Д. прастава́тасці
В. прастава́тасць
Т. прастава́тасцю
М. прастава́тасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прастава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прастава́ты прастава́тая прастава́тае прастава́тыя
Р. прастава́тага прастава́тай
прастава́тае
прастава́тага прастава́тых
Д. прастава́таму прастава́тай прастава́таму прастава́тым
В. прастава́ты (неадуш.)
прастава́тага (адуш.)
прастава́тую прастава́тае прастава́тыя (неадуш.)
прастава́тых (адуш.)
Т. прастава́тым прастава́тай
прастава́таю
прастава́тым прастава́тымі
М. прастава́тым прастава́тай прастава́тым прастава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прастава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прасту́ю прасту́ем
2-я ас. прасту́еш прасту́еце
3-я ас. прасту́е прасту́юць
Прошлы час
м. прастава́ў прастава́лі
ж. прастава́ла
н. прастава́ла
Загадны лад
2-я ас. прасту́й прасту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прасту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

праста́віць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праста́ўлю праста́вім
2-я ас. праста́віш праста́віце
3-я ас. праста́віць праста́вяць
Прошлы час
м. праста́віў праста́вілі
ж. праста́віла
н. праста́віла
Загадны лад
2-я ас. праста́ў праста́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час праста́віўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прастагна́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прастагну́ прасто́гнем
2-я ас. прасто́гнеш прасто́гнеце
3-я ас. прасто́гне прасто́гнуць
Прошлы час
м. прастагна́ў прастагна́лі
ж. прастагна́ла
н. прастагна́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час прастагна́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прастаду́шна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
прастаду́шна прастаду́шней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

прастаду́шнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. прастаду́шнасць
Р. прастаду́шнасці
Д. прастаду́шнасці
В. прастаду́шнасць
Т. прастаду́шнасцю
М. прастаду́шнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прастаду́шнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прастаду́шнік прастаду́шнікі
Р. прастаду́шніка прастаду́шнікаў
Д. прастаду́шніку прастаду́шнікам
В. прастаду́шніка прастаду́шнікаў
Т. прастаду́шнікам прастаду́шнікамі
М. прастаду́шніку прастаду́шніках

Крыніцы: piskunou2012.

прастаду́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прастаду́шны прастаду́шная прастаду́шнае прастаду́шныя
Р. прастаду́шнага прастаду́шнай
прастаду́шнае
прастаду́шнага прастаду́шных
Д. прастаду́шнаму прастаду́шнай прастаду́шнаму прастаду́шным
В. прастаду́шны (неадуш.)
прастаду́шнага (адуш.)
прастаду́шную прастаду́шнае прастаду́шныя (неадуш.)
прастаду́шных (адуш.)
Т. прастаду́шным прастаду́шнай
прастаду́шнаю
прастаду́шным прастаду́шнымі
М. прастаду́шным прастаду́шнай прастаду́шным прастаду́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

праста́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. праста́к прастакі́
Р. прастака́ прастако́ў
Д. прастаку́ прастака́м
В. прастака́ прастако́ў
Т. прастако́м прастака́мі
М. прастаку́ прастака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.