прастаду́шнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| прастаду́шнік | прастаду́шнікі | |
| прастаду́шніка | прастаду́шнікаў | |
| прастаду́шніку | прастаду́шнікам | |
| прастаду́шніка | прастаду́шнікаў | |
| прастаду́шнікам | прастаду́шнікамі | |
| прастаду́шніку | прастаду́шніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)