Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю

ту́зганы

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ту́зганы ту́зганая ту́зганае ту́зганыя
Р. ту́зганага ту́зганай
ту́зганае		 ту́зганага ту́зганых
Д. ту́зганаму ту́зганай ту́зганаму ту́зганым
В. ту́зганы (неадуш.)
ту́зганага (адуш.)		 ту́зганую ту́зганае ту́зганыя (неадуш.)
ту́зганых (адуш.)
Т. ту́зганым ту́зганай
ту́зганаю		 ту́зганым ту́зганымі
М. ту́зганым ту́зганай ту́зганым ту́зганых

Крыніцы: piskunou2012.

ту́згацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ту́згаюся ту́згаемся
2-я ас. ту́згаешся ту́згаецеся
3-я ас. ту́згаецца ту́згаюцца
Прошлы час
м. ту́згаўся ту́згаліся
ж. ту́згалася
н. ту́згалася
Загадны лад
2-я ас. ту́згайся ту́згайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час ту́згаючыся

Крыніцы: piskunou2012.

ту́згаць

‘цягаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ту́згаю ту́згаем
2-я ас. ту́згаеш ту́згаеце
3-я ас. ту́згае ту́згаюць
Прошлы час
м. ту́згаў ту́згалі
ж. ту́згала
н. ту́згала
Загадны лад
2-я ас. ту́згай ту́згайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ту́згаючы

Крыніцы: piskunou2012.

тузе́ль

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

тузе́мец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тузе́мец тузе́мцы
Р. тузе́мца тузе́мцаў
Д. тузе́мцу тузе́мцам
В. тузе́мца тузе́мцаў
Т. тузе́мцам тузе́мцамі
М. тузе́мцу тузе́мцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тузе́мка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тузе́мка тузе́мкі
Р. тузе́мкі тузе́мак
Д. тузе́мцы тузе́мкам
В. тузе́мку тузе́мак
Т. тузе́мкай
тузе́мкаю		 тузе́мкамі
М. тузе́мцы тузе́мках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тузе́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тузе́мны тузе́мная тузе́мнае тузе́мныя
Р. тузе́мнага тузе́мнай
тузе́мнае		 тузе́мнага тузе́мных
Д. тузе́мнаму тузе́мнай тузе́мнаму тузе́мным
В. тузе́мны (неадуш.)
тузе́мнага (адуш.)		 тузе́мную тузе́мнае тузе́мныя (неадуш.)
тузе́мных (адуш.)
Т. тузе́мным тузе́мнай
тузе́мнаю		 тузе́мным тузе́мнымі
М. тузе́мным тузе́мнай тузе́мным тузе́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тузе́ць

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

ту́зін

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ту́зін ту́зіны
Р. ту́зіна ту́зінаў
Д. ту́зіну ту́зінам
В. ту́зін ту́зіны
Т. ту́зінам ту́зінамі
М. ту́зіне ту́зінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Ту́зла

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ту́зла
Р. Ту́злы
Д. Ту́зле
В. Ту́злу
Т. Ту́злай
Ту́злаю
М. Ту́зле