Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя

ізагеатэ́рма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ізагеатэ́рма ізагеатэ́рмы
Р. ізагеатэ́рмы ізагеатэ́рмаў
Д. ізагеатэ́рме ізагеатэ́рмам
В. ізагеатэ́рму ізагеатэ́рмы
Т. ізагеатэ́рмай
ізагеатэ́рмаю		 ізагеатэ́рмамі
М. ізагеатэ́рме ізагеатэ́рмах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

ізагіе́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ізагіе́та ізагіе́ты
Р. ізагіе́ты ізагіе́т
Д. ізагіе́це ізагіе́там
В. ізагіе́ту ізагіе́ты
Т. ізагіе́тай
ізагіе́таю		 ізагіе́тамі
М. ізагіе́це ізагіе́тах

Крыніцы: piskunou2012.

ізагло́са

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ізагло́са ізагло́сы
Р. ізагло́сы ізагло́с
Д. ізагло́се ізагло́сам
В. ізагло́су ізагло́сы
Т. ізагло́сай
ізагло́саю		 ізагло́самі
М. ізагло́се ізагло́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ізагло́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ізагло́сны ізагло́сная ізагло́снае ізагло́сныя
Р. ізагло́снага ізагло́снай ізагло́снага ізагло́сных
Д. ізагло́снаму ізагло́снай ізагло́снаму ізагло́сным
В. ізагло́сны ізагло́сную ізагло́снае ізагло́сныя
Т. ізагло́сным ізагло́снай
ізагло́снаю		 ізагло́сным ізагло́снымі
М. ізагло́сным ізагло́снай ізагло́сным ізагло́сных

Крыніцы: sbm2012, tsblm1996.

ізаго́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ізаго́на ізаго́ны
Р. ізаго́ны ізаго́н
Д. ізаго́не ізаго́нам
В. ізаго́ну ізаго́ны
Т. ізаго́най
ізаго́наю		 ізаго́намі
М. ізаго́не ізаго́нах

Крыніцы: piskunou2012.

ізагра́ф

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ізагра́ф ізагра́фы
Р. ізагра́фа ізагра́фаў
Д. ізагра́фу ізагра́фам
В. ізагра́фа ізагра́фаў
Т. ізагра́фам ізагра́фамі
М. ізагра́фе ізагра́фах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ізаграфі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ізаграфі́чны ізаграфі́чная ізаграфі́чнае ізаграфі́чныя
Р. ізаграфі́чнага ізаграфі́чнай
ізаграфі́чнае		 ізаграфі́чнага ізаграфі́чных
Д. ізаграфі́чнаму ізаграфі́чнай ізаграфі́чнаму ізаграфі́чным
В. ізаграфі́чны (неадуш.)
ізаграфі́чнага (адуш.)		 ізаграфі́чную ізаграфі́чнае ізаграфі́чныя (неадуш.)
ізаграфі́чных (адуш.)
Т. ізаграфі́чным ізаграфі́чнай
ізаграфі́чнаю		 ізаграфі́чным ізаграфі́чнымі
М. ізаграфі́чным ізаграфі́чнай ізаграфі́чным ізаграфі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

ізагра́фія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ізагра́фія
Р. ізагра́фіі
Д. ізагра́фіі
В. ізагра́фію
Т. ізагра́фіяй
ізагра́фіяю
М. ізагра́фіі

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ізадо́за

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ізадо́за ізадо́зы
Р. ізадо́зы ізадо́з
Д. ізадо́зе ізадо́зам
В. ізадо́зу ізадо́зы
Т. ізадо́зай
ізадо́заю		 ізадо́замі
М. ізадо́зе ізадо́зах

Крыніцы: piskunou2012.

ізадо́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ізадо́зны ізадо́зная ізадо́знае ізадо́зныя
Р. ізадо́знага ізадо́знай
ізадо́знае		 ізадо́знага ізадо́зных
Д. ізадо́знаму ізадо́знай ізадо́знаму ізадо́зным
В. ізадо́зны (неадуш.)
ізадо́знага (адуш.)		 ізадо́зную ізадо́знае ізадо́зныя (неадуш.)
ізадо́зных (адуш.)
Т. ізадо́зным ізадо́знай
ізадо́знаю		 ізадо́зным ізадо́знымі
М. ізадо́зным ізадо́знай ізадо́зным ізадо́зных

Крыніцы: piskunou2012.