ізадо́зны
прыметнік, адносны
ізадо́зны | ізадо́зная | ізадо́знае | ізадо́зныя | |
ізадо́знага | ізадо́знай ізадо́знае |
ізадо́знага | ізадо́зных | |
ізадо́знаму | ізадо́знай | ізадо́знаму | ізадо́зным | |
ізадо́зны ( ізадо́знага ( |
ізадо́зную | ізадо́знае | ізадо́зныя ( ізадо́зных ( |
|
ізадо́зным | ізадо́знай ізадо́знаю |
ізадо́зным | ізадо́знымі | |
ізадо́зным | ізадо́знай | ізадо́зным | ізадо́зных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)