ізаго́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ізаго́на | ізаго́ны | |
| ізаго́ны | ізаго́н | |
| ізаго́не | ізаго́нам | |
| ізаго́ну | ізаго́ны | |
| ізаго́най ізаго́наю |
ізаго́намі | |
| ізаго́не | ізаго́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)