Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

манументалі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	манументалі́стка	манументалі́сткі
Р.	манументалі́сткі	манументалі́стак
Д.	манументалі́стцы	манументалі́сткам
В.	манументалі́стку	манументалі́стак
Т.	манументалі́сткай манументалі́сткаю	манументалі́сткамі
М.	манументалі́стцы	манументалі́стках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

манумента́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
манумента́льна	манумента́льней	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

манумента́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.
Н.	манумента́льнасць
Р.	манумента́льнасці
Д.	манумента́льнасці
В.	манумента́льнасць
Т.	манумента́льнасцю
М.	манумента́льнасці

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

манумента́льна-дэкараты́ўны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	манумента́льна-дэкараты́ўны	манумента́льна-дэкараты́ўная	манумента́льна-дэкараты́ўнае	манумента́льна-дэкараты́ўныя
Р.	манумента́льна-дэкараты́ўнага	манумента́льна-дэкараты́ўнай манумента́льна-дэкараты́ўнае	манумента́льна-дэкараты́ўнага	манумента́льна-дэкараты́ўных
Д.	манумента́льна-дэкараты́ўнаму	манумента́льна-дэкараты́ўнай	манумента́льна-дэкараты́ўнаму	манумента́льна-дэкараты́ўным
В.	манумента́льна-дэкараты́ўны манумента́льна-дэкараты́ўнага	манумента́льна-дэкараты́ўную	манумента́льна-дэкараты́ўнае	манумента́льна-дэкараты́ўныя
Т.	манумента́льна-дэкараты́ўным	манумента́льна-дэкараты́ўнай манумента́льна-дэкараты́ўнаю	манумента́льна-дэкараты́ўным	манумента́льна-дэкараты́ўнымі
М.	манумента́льна-дэкараты́ўным	манумента́льна-дэкараты́ўнай	манумента́льна-дэкараты́ўным	манумента́льна-дэкараты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

манумента́льна-дэкарацы́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	манумента́льна-дэкарацы́йны	манумента́льна-дэкарацы́йная	манумента́льна-дэкарацы́йнае	манумента́льна-дэкарацы́йныя
Р.	манумента́льна-дэкарацы́йнага	манумента́льна-дэкарацы́йнай манумента́льна-дэкарацы́йнае	манумента́льна-дэкарацы́йнага	манумента́льна-дэкарацы́йных
Д.	манумента́льна-дэкарацы́йнаму	манумента́льна-дэкарацы́йнай	манумента́льна-дэкарацы́йнаму	манумента́льна-дэкарацы́йным
В.	манумента́льна-дэкарацы́йны (неадуш.) манумента́льна-дэкарацы́йнага (адуш.)	манумента́льна-дэкарацы́йную	манумента́льна-дэкарацы́йнае	манумента́льна-дэкарацы́йныя (неадуш.) манумента́льна-дэкарацы́йных (адуш.)
Т.	манумента́льна-дэкарацы́йным	манумента́льна-дэкарацы́йнай манумента́льна-дэкарацы́йнаю	манумента́льна-дэкарацы́йным	манумента́льна-дэкарацы́йнымі
М.	манумента́льна-дэкарацы́йным	манумента́льна-дэкарацы́йнай	манумента́льна-дэкарацы́йным	манумента́льна-дэкарацы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

манумента́льны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	манумента́льны	манумента́льная	манумента́льнае	манумента́льныя
Р.	манумента́льнага	манумента́льнай манумента́льнае	манумента́льнага	манумента́льных
Д.	манумента́льнаму	манумента́льнай	манумента́льнаму	манумента́льным
В.	манумента́льны (неадуш.) манумента́льнага (адуш.)	манумента́льную	манумента́льнае	манумента́льныя (неадуш.) манумента́льных (адуш.)
Т.	манумента́льным	манумента́льнай манумента́льнаю	манумента́льным	манумента́льнымі
М.	манумента́льным	манумента́льнай	манумента́льным	манумента́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

манумента́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	манумента́льны	манумента́льная	манумента́льнае	манумента́льныя
Р.	манумента́льнага	манумента́льнай манумента́льнае	манумента́льнага	манумента́льных
Д.	манумента́льнаму	манумента́льнай	манумента́льнаму	манумента́льным
В.	манумента́льны (неадуш.) манумента́льнага (адуш.)	манумента́льную	манумента́льнае	манумента́льныя (неадуш.) манумента́льных (адуш.)
Т.	манумента́льным	манумента́льнай манумента́льнаю	манумента́льным	манумента́льнымі
М.	манумента́льным	манумента́льнай	манумента́льным	манумента́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мануме́нтны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	мануме́нтны	мануме́нтная	мануме́нтнае	мануме́нтныя
Р.	мануме́нтнага	мануме́нтнай мануме́нтнае	мануме́нтнага	мануме́нтных
Д.	мануме́нтнаму	мануме́нтнай	мануме́нтнаму	мануме́нтным
В.	мануме́нтны (неадуш.) мануме́нтнага (адуш.)	мануме́нтную	мануме́нтнае	мануме́нтныя (неадуш.) мануме́нтных (адуш.)
Т.	мануме́нтным	мануме́нтнай мануме́нтнаю	мануме́нтным	мануме́нтнымі
М.	мануме́нтным	мануме́нтнай	мануме́нтным	мануме́нтных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

мануме́нтшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	мануме́нтшчык	мануме́нтшчыкі
Р.	мануме́нтшчыка	мануме́нтшчыкаў
Д.	мануме́нтшчыку	мануме́нтшчыкам
В.	мануме́нтшчыка	мануме́нтшчыкаў
Т.	мануме́нтшчыкам	мануме́нтшчыкамі
М.	мануме́нтшчыку	мануме́нтшчыках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

мануо́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	мануо́лаг	мануо́лагі
Р.	мануо́лага	мануо́лагаў
Д.	мануо́лагу	мануо́лагам
В.	мануо́лага	мануо́лагаў
Т.	мануо́лагам	мануо́лагамі
М.	мануо́лагу	мануо́лагах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)